BASKETÇİ | YARI TEXTİNG

4. bölüm

Uzun bir aradan sonra yine buradayızz. Keyifli okumalar.

Multimedya: Defne Bozkaya

Defne: ballı ballı yengeniz heyecanlı

Defne: lütfen lütfen cam bardak olsun lütfen

Defne: korana midye sahil kime güveneceğiz herkes hain

Defne: pışt lan tırrek engelini kaldırdım mutluluktan geberebilirsin :*

Basketçi: noluyor amk sabah sabah?

Defne: hop bilader akşam oldu ne sabahı???

Defne: Sen nasıl basketçisin acaba? Pardon sporcu. Benim bildiğim sporcular sabahın köründe kalkıp antrenman falan yapar. Mesela şu futbolcu Ahmet varya, her sabah görüyorum onu. 👍

Basketçi: başlatma Ahmet'ine, daha okula yeni gelmişiz sen bana antrenman diyorsun.

Defne: 🅰️🅱️🅾️

Defne: oy sen sinirlendin mi? Kıyamazlar yaa

Basketçi: Okula gelmedin mi daha?

Defne: evet ve gelmeyi düşünmüyoruuum. Nasılım?

Defne: biliyorum jilet gibiyim.

Basketçi: neden?

Defne: kaplumbağa deden

Defne: qeöwwkdjqöwqöslfkld

Basketçi: gülmekten tuvaletim geldi.

Defne: napim git sıç 😘

Basketçi: sabır...

Defne: bugün niye gelmedim söyleyeyim mi?

Basketçi: söyle.

Defne: Matematikçi sözlü yapacaktı.

Defne: bir TM'ci olduğumu biliyorum fakat o dersten hiçbir şey bilmiyorum. Hayır aslında biliyorum ama hocanın sorduğu problemler çok zor, sanki NASA'ya astronot arıyor 😤

Basketçi: Kötüymüş ama gelseydin keşke, kaçırırdım seni dersten.

Defne: bizimkilerde öyle diyordu canım benimm

Defne: neyse benim işim var gidiyorum hadi görüşürüzz. 👻

Basketçi: nereye?

Defne: babamla katil yakalamaya gideceğiz.

Basketçi: Biliyor musun? Benimle taşşak geçtiğini anlayabiliyorum.

Defne: hadi canım??? nE

Defne: slkflwjrwjskklqöqxzw annem okula gitmediğim için evde ağzıma sıçıyor, bu yüzden babamla merkeze gideceğiz. Hadi görüşürüz.

Yazıp sohbetten çıktım. "Defne hazır mısın kızım?" Babamın bağırışını duyduğumda çantamı alıp odadan çıktım. Salona girdiğimde babamın kemerini düzelttiğini gördüm. Annem de yanındaydı. "Mete'nin gelmesine bir hafta kaldı," dedi babam. Adımlarım duraksadı. "Hayırlısıyla sağ salim gelir inşallah." Annemin konuşmasıyla heyecanla içeriye daldım.

"Abim sonunda dönüyor mu?! Ay harika bir haber!" Dediğimde annemle babam güldü. Mete, yani abim benden yedi yaş büyüktü ve şu an iş için Ankara'daydı. Üstelik kendisi bir avukattı. İş için gittiğinden beri yani üç aydır kendisini görmüyordum. Her ne kadar benim aksime soğuk nevalenin teki de olsa sonuçta abimdi. Seviyordum keratayı.