DEFNE YAPRAĞI /TAMAMLANDI/

Sinema

27/12/2021

O uzun geçen günün üzerinden tam olarak sekiz gün geçmişti.. Baran öğrendikleri yüzünden yıkılmıştı. Beraber ağlamış ikimizde teselli için saçma bir çaba göstermeyip sadece ağlamış ve sarılmıştık.

Bugün ise sıkıldığım ve vakit geçirmek istediğim için onunla beraber sinemaya gidecektik. Onu ikna etmem zor olmuştu ancak doktorum artık istediğimi yapmama izin vermiş olsa gerek o da dışarı çıkmama izin veriyordu.

Baran evden istediğim bir kaç eşya için eve gitmişti. Hızlıca dolaba sakladığım kamerayı çıkarıp açtım. Kısa bir sürem kaldığı için Barana ileride izlemesi için günlerdir bir sürü video çekmiş ve ona uzun süreli mesajlar hazırlamıştım. Bunu Mertlere söylemiş eğer bana bir şey olursa süreleri tekrar ayarlamasını istemiştim.

Kamerayı tek elimle tutarken gülümseyerek kameraya baktım.

"GÜNAYDINNN SEVGİLİMM." gülümseyerek enerjik çıkması için sesimi zorlamıştım.

"Bugün 27 aralık. Sana çektiğim 18. video. Bugün seni ikna etmeyi başarıp sinemaya gitmek için bilet aldım. Bazen çok inatçı olabiliyorsun. Neyse neyse bugünde sabah yaptığın odunluğu konuşalım." kamerayı koltuğa koyup bağdaş kurdum.

"Sabah uyandım ve yanağını sulu sulu öptüm diye benimle tartıştın Baran! Üstelik ben konuyu ciddiye alırken sen gülerek benimle uğraştın! Bak çocuk sabah sinirden beyaz saç çıkaracaktım az kalsın ve ben sinirlenirsem seni döverim!" diyerek kollarımı kaldırıp olmayan ama gururuma yediremediğim için varmış gibi gösterdiğim kaslarımı sıktım.

"İşte bu kaslarım sayesinde benimle alay eden ağzına vururum. Belki benim tercihim yanaklarını sulu sulu öpüp seninle uğraşmak! Buna da karışamazsın sonuçta bu benimle ilgili!" diyerek kaşlarımı çatıp ekrana yaklaştım.

"Gerçi biraz seninle de ilgili olabilir ama çook az." diyererk baş parmağım ve işaret parmağımın arasında görünmeyecek kadar küçük bir aralık yapıp kameraya gösterdim.

"Baran, eğer ben ailemin yanına gitmişsem yazdığım kitapların yayımlanmasını sağlar mısın? Yayın evleriyle olan sözleşmelere uyamadım şu hastalık yüzünden. Bunun için para biriktirmiştim, hepsi komidindeki küçük kutuda. Banka hesaplarımı kapattım yani borçlar bitmişti bende kalan paramı oraya bıraktım. Ne bileyim hastane veya başka bir şey için ödeme gerekirse aptallık yapmayıp o parayı kullan yoksa sana musallat olurum!" gülümsemeye çalışırken telefonuma mesaj geldiğinde Baran olduğunu görünce istemsizce gülümsemiştim.

"Gel kendini gör bakalım." diyerek camdan dışarıyı çekerken gerçekten de bana yazdığı gibi gelmişti.

"Yakışıklısın da ha." diyerek kamerayla onu çekiyordum.

"Baran arkandaki kız sana baktı! Hala bakıyor! Hemen içeri geç!" duymasa da o duyacakmış gibi konuştuğumda adımları hastaneye yaklaştıkça hızlanıyordu. Beni duymuş gibi hızlanması ile gülümsedim.

"Telepati gücümüz falan mı var ya? Neyse sana yakalanmamam için kapatmam lazım. Video bitiyor diye geçmişteki kendine kızma çünkü daha videoların devamı olacak." dedim gülerek.

Kameraya öpücük gönderip kapattıktan sonra dolaba sakladım ve üstümü değiştirdim.

Ben hazır olduğumda kapıyı çalan Baran ile gülümsedim ve kapıyı açtım.

"Yoruldun mu?"

"Hayır, merak etme." dediğinde dudaklarımı büzdüm ve o içeri girerken arkasında kalıp kapıyı kapattım.