Güzel Gözlüm

Bölüm 6

Ufak bir sürpriz yaptım bu bölüm. Bordonun Aşkı okuyanlar duygulanmaya hazır olun.😉

Zehra kolu sarıldıktan sonra uyuya kaldığı için onu doktor dinlenme odasına götürdük. Erhan Zehra'nın arabasını almak için restorana geri dönmüştü. Ben de başında bekliyordum.

Erhan buraya gelirken ekipten başka birinin arabasını almış. Şimdi onlar ile beraber buraya gelecek. Koltukta uyuyan Zehra'nın yanlara dağılmış saçlarına dokundum yavaşça. Uyansın istemiyordum çünkü çok yorgun görünüyordu. Saç tutamlarını elime alıp yavaş yavaş okşarken yan dönmeye çalışınca hemen omzunu tutup geri yatırdım. Yaralı kolunun üstüne yatmaya çalışmıştı.

"Uyurken bile hiperaktif."

Elim istemsiz bir şekilde eline gittiğinde kendimi durdurup geri çektim. Bu yanlıştı. Ondan izinsiz ona dokunmam çok yanlıştı. Ayağa kalkıp masadaki telefonumu aldım geri döndüğümde Zehra'nın yine dönmeye çalıştığını gördüm. Ona yetişemeden kolunun üstüne yatınca uyandı ve yüzünü buruşturdu.

"Ah!"
"Dur, dur."

Hemen omzundan tutup sırt üstü yatırdım.

"İyi misin?"
"Canım acıdı biraz."
"Dur bakayım bir sorun var mı."

Sargıyı açıp dikişleri kontrol ettim ve bir sorun olmadığını görünce tekrar kapattım.

"Sıkıntı yok."
"Erhan nerede?"
"Arabanı almaya gitti. Bir de diğerleri gelecekmiş."
"Off! Niye uğraşıyorlar sanki ya."
"Merak ettiler seni. Erhan onların arabasıyla geldiği için geri döndü."
"Anladım."

Erhan ve diğerleri gelip Zehra ile görüştüler. Daha sonra da Zehra yorgun olduğu için eve gitmek istediğini söyledi.
Ekibin geri kalanı giderken yeni aklıma gelen şeyle kaşlarımı çatarak Erhan'a döndüm.

"Sen neden araba kullandın? Alkollü değil misin sen?"
"Yok kullanmıyorum ben. Pek dayanıklı değilim hemen kötü etkiliyor beni."
"Bu dayanıksız bu içemiyor öyle."

Zehra gülerken Erhan'ın yanaklarına vurdu birkaç kez.

"Sen öyle değilsin ama anladım onu."
"Hm?"
"Götürüyordun diyorum bardak bardak."
"Ha. Yaparım öyle arada bir."

İkisi arabaya bindiğinde Erhan'a döndüm.

"Dikkatli ol. Bir sorun olursa numaram var zaten ararsın."
"Tamamdır Oğuz. Teşekkürler her şey için. İyi geceler. Nehir'e selam söylersin."

Kafamı salladım sadece ve geri çekildim.

....

Peşimde dönüp duran Erhan'ı takmadan mutfağa gidip bardak aldım.

"Zehra ne istersen yaparım. Gerçekten yaparım. Hadi kızım ya."
"Kardeşim, tamam anlıyorum yalnız gitmek istemiyorsun ama ben ne yapabilirim orada?"
"Ya hiç konuşmasan bile olur. Yanımda olduğunu bilmek bile yeter bana."

Derin bir nefes verip kafamı salladım.

"İyi tamam."
"Ya sen bir tanesin bir tane!"

Sarıldığında ben de sarıldım tek kolumla. Dün sarılan kolum hala ağrıdığı için hareket ettirmeyi tercih etmiyordum.

"Ben hemen haber veriyorum."
"İyi ver."

Erhan Nehir'in ailesi ile tanışmaya gidiyordu. Ve annesi de babası da asker olduğu için beni de yanında götürüyordu. Sanki kendisi asker değilmiş gibi. Ama Erhan'ın annesi ve babası benimkiler gibi uzakta oturduğu için yalnız hissetmesin diye kabul etmiştim. Böyle zamanlarda birbirimize çok ihtiyacımız oluyordu.