Bölüm 7

1.8K 148 38
                                    

Masadaki duygusal anlardan sonra Oğuz hepimizi masadan kaldırıp odaya götürmüştü. Hüzün bir şekilde dağılırken tekrar normal konulardan konuşulmaya başlandı.

Bu sırada telefonuma mesaj gelince yavaşça çıkarıp baktım. Erhan mesaj atmış. Hemen karşımda Nehir'in yanında oturuyordu ama mesaj atmış. Önemlidir diye mesajını açtım hemen.

"Başım dönüyor."

Mesajı okuduktan sonra ona döndüm. Kolunu koltuğun kenarına yaslamış elini de alnına yaslamış öyle duruyordu.

"Şey, içecekler alkollü müydü acaba?"
"Yok değildi. Neden?"
"Yemeklerde falan? Yani alkol var mıydı herhangi bir şeyde?"
"Makarnanın sosunda vardı."

Duyduklarım ile hemen ayağa kalktım.

"Erhan kalk."
"Kızım ne oluyor."

Herkes benim telaşımla ayağa kalkarken ben Oğuz'a döndüm.

"Erhan'ın alerjisi var alkole. Ne yapacağız?"

Oğuz hemen Erhan'ın koluna girip yürütmeye başladı.

"Kusması lazım."

Hızlıca lavaboya gittik. Erhan zorla kustuğunda alnından tuttum. Nehir ise arkasında sırtını sıvazlıyordu üzgün bir şekilde.

"İyi misin?"

Erhan cevap vermeden ayağa kalkmaya çalıştı. Vücudu kızarmaya başlamıştı.

"Gel."

Oğuz Erhan'ı odaya götürdü ve daha sonra başka bir yere gitti.

"Nehir su getirir misin?"

Nehir hemen şu getirmeye gittiğinde Hakan amca ve Nur teyze başına gelmişti.

"Hay Allah. Keşke haberimiz olsaydı. Olacak iş mi?"

Oğuz elinde bir bardak ve ilaçla gelip ilacı paketinden çıkarıp suya attı. Eriyince Erhan'ın kafasından tutarak kaldırmasını sağladı.

"Bunu içmem lazım. Biraz zorla kendini."

Erhan baygın baygın bakarak içmeye başlayınca gözlerim doldu. Kolları kızarmıştı hep.

"Erhan iyi ol lütfen."

Telaştan ne yapacağımı şaşırmıştım. Daha önce çok eskiden bir kez başımıza gelmişti bu. İlk defa içmeye karar verip bütün aile Erhan ve ailesinin evine toplanmıştık. Erhan o zaman bir de fazla içmişti. Hasteye zor götürmüştük. Öyle korkmuştum ki Erhan'ın içmesine bir daha asla izin vermemiştim bu zamana kadar.

"Off!"
"Zehra sakin ol. Bir şeyi yok."
"Yine de gitsek mi hastaneye?"
"Hastaneye gerek yok. Eğer çok tüketseydi götürür midesini yıkatırdık. Ama artık gerek yok. Zaten büyük ihtimalle  vücudundan attı büyük çoğunluğunu."

İlaçlı suyu içtikten sonra üstüne Nehir'in getirdiği suyu içti. Yavaş yavaş kendine geldiğinde rahatladım.

"İyi misin?"

Oğuz Erhan'a tam bir doktor ciddiyetinde sorduğunda Erhan kafasını salladı.

"İyiyim."

Oğuz Erhan'ın yanından kalkıp annesine döndü.

"Annem niye ağlıyorsun, abartmayın Allah aşkına. Bir şeyi yok."
"Oğlum görmüyor musun nasıl oldu çocuk iki dakikada?"
"Geçti işte bir şey yok."

Mutfağa gitti ve elinde çikolata ile döndü.

"Bunu da ye."

Erhan kafasını kaldırıp Oğuz'a baktı.

Güzel Gözlüm Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin