1.BÖLÜM: Gülüşün Ağlatan Gerçekleri

29.1K 1.4K 839
                                    

Ben geldimmm❤️

Bu hikaye biraz sürpriz oldu farkındayım ama aklıma birden düşmüşken geri plana atmak istemedim...

Tomris kızımıza bir şans vermeyi unutma!

Diğer kurgularım olan EZEL ve LÂL'i okumadıysan da bir oku bence...

Bol bol yorum yapıp oy vererek bana destek olursan çok sevinirim! TOMRİS'e her akşam saat 21:00'da bölüm gelecek...

Bana ulaşmak ve gelişmelerden haberdar olmak için beni takibe alabilirsin!

Wattpad: @susundelikonusuyor

Instagram: @_susundelikonusuyor_

Bölüme bir balon bırak...🎈

Hande Mehan- Bir Kızıl Goncaya  Benzer Dudağın

İyi okumalar!

...

Ben Tomris.

Hükümdar bir kadınının ruhumun içerisinde olduğuna inanıyorum, bu hayatı kendi tırnaklarımla kazıyarak devam ettirdiğimin sembolü olan bir ruhum vardı.

Başımı sağa sola eğip kütlettikten sonra tahtada yazan kelimeleri dikkatle defterime geçirdim. "Pişt! Tomi!"

Arka sıramda oturan arkadaşım Hakan'a bakıp kaşlarımı kaldırdım. "Bugün sınıfa yeni öğrenci gelecekmiş." Başımı salladım. "Gelsin."

"Tomris! Önüne döner misin?" anında hocaya döndüm. "Hocam Hakan terbiyesizi beni konuşturmaya çalışıyor ama ben konuşur muyum sizin gibi bir adamın dersinde?" deyip gözlerimi kocaman açtım. "Zinhar!"

"Anında sat, geri zekalı."

Hoca tavana bakarak derin bir nefes aldığında dersi işlemeye devam etti. Aptal ders bitmek bilmiyordu ve ben birazdan 'Matematikten nefret ediyorum!' diye çığlık atarak etrafta koşturacaktım.

Bir anda gözlerimin önüne Serdar Ortaç ve Rihanna çiftleşmesi geldiğinde, "Tövbe tövbe," dedim ve başımı sıraya koydum. Cam kenarında, en arka sıranın bir önünde arkadaşım Ümit ile oturuyordum. Uyusam da sırıtmazdı herhalde.

Ne kadar zaman geçti, hoca ne ara sınıftan çıktı ne ara diğer hoca gelip ders işledi bilmiyordum ama gözlerimin çapaktan açılmadığını anlayacak kadar çok uyuduğumu şimdi fark etmiştim. Hakan'ın kahkahasını duydum. "Günaydın Tomris Hanım," diyen hocanın sesini duyduğumda ellerim gözlerime gitti.

"Gözlerim yok!" diye bağırdımda herkesin güldüğünü bazılarının da 'Bu salak yine ye yapıyor?' diye söylendiğini duymuştum.

"Yürü hadi yüzünü yıka gel." Ayağa kalktığımda önümü göremediğim için tökezledim Ümit son anda elimi tuttu.

"Hocam..." dedi Ümit kıkırdayarak, "Ben götüreyim mi önünü göremiyor!"

"Götür Ümit, götür..." berber sınıftan çıktığımızda "Kız sen bu kadar kısa mıydın?" diyen hocaya "Evet hocam," dedim.

Boyum bir elli ikiydi.

Lavaboya girdiğimizde Ümit gülerek "Musluk burada salak," dedi ve beni yönlendirdi. Ellerimi uzatıp musluğu açtığımda parmaklarımın ucunda kalkıp yüzümü yıkamaya başladım.

"Videoya çekiyorum seni şu an."

"Aptal!" diyerek çapakları temizlemeye başladım. Hâlâ her yer siyahtı. Acaba yüzüme yarasa falan mı konmuştu? Ya da Batman gelip beni Gotham'a kaçıracaktı? Ay n'olur böyle olsun, n'olur...

TOMRİS Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin