TOMRİS

14. BÖLÜM: Tomris Efsanesi

Ben geldimm❤️

Nasılsın, nasıl gidiyor? Umarım mükemmel gidiyordur ve çok iyisindir!

Okuyup da niye yorum yapmıyorsun eyyy güzel çiçek! Bu bölüm yorumları coştursanıza...Çok mutlu oluyorum vallaha. OTURUP AĞLAYAYIM MI BUNU MU İSTİYORSUNUZ?

Medya- Tomris Akyel

Candan Erçetin- Kırık Kalpler Durağında

Candan Erçetin- Ben Kimim?

Nova Norda- Pelin

Bölüme bir balon bırak 🎈

İyi okumalar...

...

Sen hiç tanımadığın birine güvendin mi?

Kural basittir. Ya güvenirsin ya da sonsuza kadar tüm insanlığa karşı savunmasız hissedersin.

Bazen de öyle bir olay olur ki kendinden bile çok güvendiğin insana bile sırtını dönemezsin.

Ben bu hayatta kimseye sırtımı rahatça dönememiştim.

"Bana bak," dedi Toygar başını bana çevirerek. Kaşlarımı kaldırıp ona döndüm. "Ha?"

Bana gülümsedikten sonra cüzdanını çıkardı. İçinden iki yüz lira alıp bana uzattı. Çekingen gözlerle baksam da zorla çantama koydu. "Çıkışta Turgut seni alacak, benim yanıma geleceksiniz, tamam mı?"

Gözlerim irice açıldı. "Bana mafyalığı mı öğreteceksin?! Kaç tane adam öldüreceğiz? Bir, iki..." Şaşkın şaşkın ona baktım. "Olamaz! Yoksa üç mü?! Ben varım dostum!"

"Sakin..." dedi kontrollü bir ifadeyle bana bakarak. "İşimiz var. Ayrıca, sen montunu almadın mı?" Gözleri üzerimde gezindi. Aslında dikkatinden nasıl kaçtığını merak etmiştim. Teyzem olacak sinsi benim odamı esir almıştı ben de sabah gidip montumu alamamıştım. Başımı iki yana salladım. "Hasibe Hanım odadaydı."

"Senin odan orası, bir ihtiyacın olduğunda gireceksin tabi ki..." dedi kaşlarını çatarak.

"Ya teyzen ama..." dedim biraz çekinerek. O kadın hakkında olumsuz düşüncelerim vardı ama bunu Toygar'a söylemek ne kadar etikti bilmiyordum.

"Evet keşke olmasa," dedi kafasını direksiyona koyup yüzünü bana çevirerek. "Söyle."

"Bana bakışları ürkütücü mesela senin de bakışların ürkütücü hatta Tarih'in de...Ama onunkiler öyle değil. Rahatsız oluyorum, geriliyorum."

"Ne?" dedi garip bir surat ifadesiyle. Sinirlenmişti. Gözlerini yumdu. Kafasını direksiyondan kaldırdıktan sonra başını öfkeyle iki yana salladı. "Ben halledeceğim. Dert etme."

Önüme düşen kızıl saçlarımı kulaklarımın arkasına yapıştırdım. "Bir şey daha var," dedim ultra ultra ultra çekinerek. Birinden bir şey isteyemiyordum.

"Tomris eğer biraz daha çekinirsen seni arabanın camına yapıştıracağım." Gözlerim öyle bir kocaman açıldı ki yerlerinden çıkacaklar sandım.