Chasing the Hot Doctor (COMPLETED)

Chapter 26

Iniwan ko na siya doon at dali-daling pumasok sa kotse ko. My eyes immediately create pools as I entered my car. Marahas ko iyong pinalis at agad na nagmaneho pauwi ng bahay ko. Pagdating sa gate ay agad kong inayos ang sarili ko. Tinago ang anumang bakas ng pag-iyak. Ayaw na ayaw kong nakikita niya akong mahina. I should be brave for him.

Suot ang magandang ngiti ay binuksan ko ang pinto. Rinig ko ang bahagyang hagikhik niya sa buong bahay, marahil ay nakikipaglaro na naman sa alaga naming aso.

"Mom! where did you go? bakit po ang tagal mong umuwi?" tanong niya at bahagyang naupo sa lap ko ng makaupo ako sa sala. Tumango ako sa yaya niya na agad na nagtungo sa kusina.

"How's your day, baby ko?" tanong ko. Bahagya niyang isiniksik ang sarili sa katawan ko at ipinalibot ang maliit niyang braso sa bewang ko.

"Im fine, mom! I just got bored so I played with momo."

Ginulo ko ang buhok niya at saka pinisil ang pisngi niya.

"That's good, baby. Kumain ka na ba?" Tumango siya t napanguso sa harap ko.

"Mom..can I ask you soomething?"

"Hmm." I murmured.

"Where's my dad? ayaw niya ba sa atin? bakit yong ibang baby kasama ang daddy nila, ba't ako hindi? masama ba akong bata kaya ayaw niya sa akin?"

I sighed heavily and pinch his nose. "Your dad is just busy working, love. Uuwi din siya once na madami na siyang ipon."

Napayuko siya sa sinabi ko at hindi na nagsalita.

I'm sorry, love.

Sorry for hiding you to your daddy. Sa ngayon, ikaw at ako muna.

Tayo lang munang dalawa. Hanggat hindi ko nasisigurado ang magiging kalagayan mo sa oras na malaman ng ama mo ang totoo ay ako na muna mag-isa ang kasama mo. I wouldn't risk getting you hurt nor risk you being neglected by your own father. Hindi ko kayang makita 'yon kung sakali.

Binuhat ko siya at sabay kaming nagtungo sa kuwarto naming dalawa. He hates it when I am not when his side kaya lagi ko siyang tinatabihan. May mga times nga lang na hindi maiiwasan na ang katabi niya ay si kuya o si Nana lalo na kapag heavy duty sa ospital.

"Let's sleep? Di ba pupunta ka pa kay tita Yumi mo bukas?" He stared at me for awhile then slowly nodded.

I hugged him and started to pat him slowly para makatulog. Ilang minuto lang ang nakalipas ay payapa na ang hininga niya. I stared at him at hindi ko maiwasan ang malungkot. He didn't grow up like a normal kid do. Although marami kaming nagmamahal sa kanya, I know he is lacking of the very important love he should feel. A fatherly love.

Handa ba ako kung sakali man na mahati na ang oras niya sa akin at sa ama niya? I sighed again and hugged him. Sa lahat ng bagay na pinagsisisihan ko sa nakaraan, siya lang ang tanging nagpapaalala sa akin na kahit gaano pa ako nawasak ng ama niya, ang pagdating niya sa buhay ko ang bumuo sa akin.

He's the most important person in my life now at gagawin ko ang lahat ng kaya ko para lang maprotektahan siya.

Kinabukasan ay nagising ako dahil sa lakas ng halakhakan sa sa may sala. Pupungas-pungas akong bumangom at dumiretso sa banyo para mag-ayos. I washed my face and stare at my reflection for awhile. My face may be the same, but I know in my self that a lot of me has changed. Hindi ko masabi kung maganda ang epekto ng pagbabagong iyon but I know I had done it for myself.

Ayoko ng maging tanga ulit dahil lang sa pag-ibig. I've done enough. This time, me and my son first before anyone else.

"Mukhang nagkakasiyahan kayo ah?" Bati ko sa kanila at naupo sa tabi ng anak ko na agad kumandong sa akin.