•8•

41.8K 1.7K 615
                                    

Turan Yürek

"Hayırdır?"

Elindeki çayı bana uzatan Serdar'a kaldırdım başımı. Uzanıp elindeki çayı aldım.

"Ne hayırdır?"

Başımı ilerideki tepelere kaldırdım.

Göreve gelmiştik ve operasyon tamamdı. Şimdi ise helikopteri bekliyorduk.

"Bir haftadır bi garipsin oğlum. Bir bok anlattığın da yok. Ne zaman sorsak maşallah hemen ben senden üstünüm, komutanına hesap mı soruyorsun oluyoruz!"

Güldüm onun bu sitemli haline.

Vadeyle yaşananların üstünden bir hafta geçmişti ve ben ne yapacağımı bilmiyordum. Badenin sözlerini duymadan önce görev gelmişti çıkacaktım ve olanların üstüne bir de göreve çıkmak beni oldukça yormuştu.

Ne yapacağımı bilmiyordum.

Alpere karşı mahcup hissediyordum. Kendimi sorumlu tutuyordum çünkü ben yakın davranmıştım.

Bir yandan da o kadar üstüne gittiğim için bin pişmandım ama belki bu şekilde benden soğur da uzaklaşır diye teselli oluyordum. Şimdi ise artık eve dönmek zorundaydık ve ne yapacağımı bilmiyordum.

Birazdan eve dönmemle doğum günü sürprizim gelecekti geleneksel. Ve biz hep Alpergille kutlardık. Mecbur aynı ortama girecektik artık.

Hem Badeye sarfettiğim sözler yüzünden hemde Alpere olan mahcubiyetten nasıl geri döneceğini düşünüyordum.

"Bir şey olduğu yok yoruldum sadece"

Güldü dediğime Serdar

"Yoruldun? Hadi lan ordan!"

Bir şey demedim.

{•}

Arabayı evin önüne park ettikten sonra indim sakince. Alpergilin eve baktım. Sessizdi.

Derin bir nefes alıp kendi evimize doğru ilerledim.

Kapıyı kendi anahtarımla açıp etrafa baktım. Bizim evde boştu.

Aldırmadım çünkü çok yorgundum. Günlerdir yarım yamalak uyuyordum ve üstüne Badeye dediklerimin vicdan azabı mahvediyordu beni.

Zaten kimseyle karşılaşmamak daha iyiydi. Evde herkes kızgındı bana.

Duş aldıktan sonra yatağa attım kendimi. Telefonumu açtım. Görevde kapatırdım her zaman.

Annemden ve Yağmurdan aramalar vardı. Kıyamamış aramışlardı galiba.

Babam aramamıştı.

O gün Badeye dediklerimi duymuş , aşağı indiğimdeyse uzun süre sonra ilk defa babamdan tokat yemiştim. Kızamadım babama çünkü haksız değildi. O an düşünemesem ve babamın yaptığıyla daha da öfkelensem de sonrasında hak vermiştim.

Biraz dinlenmeye çalışarak gözlerimi kapattım.

{•}

Uyandığımda aşağıdan sesler geliyordu.

İşte geliyor.

Başımın ucundaki camdan evimizin arka tarafına bakmaya çalıştım. Bahçede hazırlık vardı.

Yürek mahallesi (+18)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin