"​ေမာင္​" တဲ့ ( COMPLETE )

Part(15)(Zawgyi+Unicode)

Zawgyi

ဘတင္​​ေမာင္​ အိမ္​က အျမန္​ထြက္​ကာ သူႀကီးအိမ္​သို႔
အျမန္​သြားရသည္​။သူႀကီးအိမ္​အ​ေရာက္​တြင္​​ေတာ့
အဖြဲ႔၂ဖြဲ႔ၾကားတြင္​ ထိုင္​​ေန​ေသာ သူႀကီးဆီ ဦးတည္​သြားရသည္​။

"​ေဟာ ဘတင္​​ေမာင္​ ​ေရာက္​လာျပီပဲ။ က်ဳပ္​​ေတာ့ ဒီ၂ဖြဲ႔ကို

ထိပ္​တုံးစာ ၁ရက္​​ေလာက္​​ေကြၽးထားရမယ္​နဲ႔တူတယ္​။"

"သူႀကီး​ေရ ဘယ္​လိုျဖစ္​တာတုန္​းဗ်ာ။က်ဳပ္​​ေျမး​ေလးက

မရမ္​းကားတတ္​ပါဘူးဗ်။ နားလည္​မႈ လြဲတာထင္​တယ္​ဗ်။"

"ရန္​ဖစ္​တာ​ေတာ့ ၂ဖက္​လံုးမွားတယ္​ ဘတင္​​ေမာင္​။

ျပီး​ေတာ့ သူတို႔​ေၾကာင္​့ ဘုရားပြဲလည္​းပ်က္​ျပီ။

အပ်က္​အစီး​ေတြကလည္​း မနည္​းဘူးဗ်"

"အပ်က္​အဆီး​ေတြကို က်ဳပ္​​ေလ်ာ္​ပါ့မယ္​ဗ်ာ။ပထမဆံုးနဲ႔

​ေနာက္​ဆံုးအ​ေနနဲ႔ ခ​ေလး​ေတြကို ခြင္​့လႊတ္​​ေပးလိုက္​ပါ

ဗ်ာ။"

"ခက္​တာပဲဗ်ာ။ ကဲ ဒီတစ္​ခါ​ေတာ့ ဘတင္​​ေမာင္​

မ်က္​ႏွာ​ေထာက္​ပီး က်ဳပ္​လႊတ္​​ေပးလိုက္​မယ္​။

​ေနာက္​တစ္​ခါ​ေတာ့ မျဖစ္​​ေတာ့ဘူးလို႔ က်ဳပ္​မွတ္​

လိုက္​မယ္​။ျပီး​ေတာ့ ဒဏ္​ရာရတဲ့သူ​ေတြလည္​း

ကု​ေပးရမယ္​။"

"ရပါတယ္​ သူႀကီး။ က်ဳပ္​​ေဆးကုသစရိတ္​ခံပါ့မယ္​။"

"ကဲ ဒါဆိုရင္​​ေတာ့ အားလံုး ျပန္​လို႔ရပါျပီ။"

"​ေက်းဇူးပါ သူႀကီးရယ္​ ​ေျမးတို႔ လာ ျပန္​ၾကမယ္​"

အျပန္​လမ္​းတြင္​​ေတာ့ ဘတင္​​ေမာင္​အား အျဖစ္​ပ်က္​
အ​ေၾကာင္​းစံု​ေျပာျပ​ေန​ေသာ စိုင္​းဆိုင္​အသံမွာ
တစ္​လမ္​းလံုးဖံုးလႊမ္​း​ေနသည္​။သို႔​ေသာ္​ တစ္​​ေယာက္​​ေသာသူမွာ​ေတာ့ ၿငိမ္​သက္​​ေနသည္​။
ဇြဲထက္​​ေမာင္​တစ္​​ေယာက္​ စကားတစ္​ခြန္​းမွာ မ​ေျပာပဲ ၿငိမ္​သက္​စြာ လမ္​း​ေလွ်ာက္​​ေနသည္​။ထိုအခ်ိန္​တြင္​ လမ္​းၾကားထဲမွာ ထြက္​လာ​ေသာ လူငယ္​တစ္​ဦး။​ေခါင္​းတြင္​လည္​း ပတ္​တီးအ​ေဖြးသား။အမွန္​ပင္​ စိုင္​းခက္​ယ်ာျဖစ္​သည္​။
စိုင္​းခက္​ယ်ာ ​ေမာင္​့ဆီသို႔ ​ေျခလွမ္​းက်ဲမ်ားျဖင္​့ သြက္​
သြက္​​ေလွ်ာက္​လာခဲ့သည္​။​ေမာင္​သည္​လည္​း စိုင္​းခက္​ဆီ ဦးတည္​ ​ေလွ်ာက္​လာ​ေနသည္​။ သို႔​ေသာ္​ အနားအ​ေရာက္​တြင္​ ​ေမာင္​သည္​ စိုက္​ခက္​ကို ​ေက်ာ္​ကာ မ​ေျပးရံုတမယ္​
​ေလွ်ာက္​လွမ္းသြားသည္​။