"​ေမာင္​" တဲ့ ( COMPLETE )

Part(25)(Zawgyi+Unicode)

Zawgyi

​ေန႔ရက္​မ်ားသည္​ ပံုမွန္​အတိုင္​း လည္​ပတ္​​ေနသည္​။
ယ​ေန႔တြင္​လည္​း စိုင္​းခက္​တို႔ စာသင္​​ေက်ာင္​း​ေလးသည္​
ည​ေန​ေက​်ာင္​းဆင္​းခ်ိန္​​ေလးသို႔ ​ေရာက္​႐ွိခဲ့သည္​။

"ဆရာစိုင္​းခက္​​ေရ ဒီ​ေန႔ က်​ေတာ္​ရြာထဲသြားစရာ႐ွိလို႔

ဆရာနဲ႔လမ္​းၾကံဳလိုက္​ခဲ့အံုးမယ္​​ေနာ့။"

""ရပါတယ္​ ဆရာ​ေစာမြန္​ရဲ႕။က်​ေတာ္​လဲ အ​ေဖာ္​ရ

တာ​ေပါ့။"

စိုင္​းခက္​တို႔ ဆရာ၂​ေယာက္​ ရြာထဲသို႔ ဦးတည္​လာခဲ့ၾက
သည္​။လမ္​းအခ်ိဳးတ​ေနရာ အ​ေရာက္​တြင္​ စိုင္​းခက္​တို႔ဆီ
လမ္​း​ေလွ်ာက္​လာ​ေသာ လူငယ္​၃ဦး။လက္​ထဲတြင္​လည္​း
တုတ္​ကိုယ္​စီျဖင္​့။

"ဒီမွာ ခင္​ဗ်ားတို႔၂​ေယာက္​မွာ ဘယ္​သူက ဇြဲထက္​​ေမာင္​ရဲ႕
​
​ေယာကၤ်ားလဲ။"

"​ေမာင္​့​ေယာကၤ်ားက က်​ေတာ္​ပဲ။ဘာကိစၥ႐ွိလို႔လဲ။"

စိုင္​းထက္​ ထိုသို႔ ​ေျပာၿပီး​ေနာက္​ ထိုလူငယ္​၃ဦးက
စိုင္​းခက္​ကို ဝိုင္​းကာ တုတ္​မ်ားျဖင္​့ ႐ိုက္​ႏွက္​​ေတာ့သည္​။
ဆရာ​ေစာမြန္​လည္​း စိုင္​းခက္​ကို ဝိုင္​း႐ိုက္​​ေနသူမ်ားကို
​ေတြ႔ရာ အုတ္​ခဲ​ေကာက္​ကိုင္​ကာ ျပန္​ခ်​ေတာ့သည္​။
ဤသို႔ျဖင္​့ လံုး​ေထြး​ေနၾကရာ ရြာမွလူမ်ားသည္​လည္​း
ဆရာတို႔ကိုျမင္​၍ ဝင္​​ေရာက္​ကူၾကရာ ထိုလူငယ္​၃ဦးအား
ဖမ္​းမိသြားသည္​။သို႔​ေသာ္​လည္​း စိုင္​းခက္​မွာ သတိ​ေမ့​ေန
ၿပီျဖစ္​သည္​။​ေခါင္​းမွ ​ေသြးမ်ားမွာလည္​း အဆက္​မျပတ္​
ထြက္​​ေနသည္​။ရြာသားမ်ား စိုင္​းခက္​ကို ဝိုင္​းမကာ ရြာ​ေဆးခန္​းသို႔ အျမန္​သြားၾက​ေတာ့သည္​။

​ခုခ်ိန္​တြင္​​ေတာ့ ရြာ​ေဆးခန္​းတြင္​း႐ွိ ကုတင္​​ေလးတြင္​
ပတ္​တီးအ​ေဖြးသားျဖင္​့ လဲ​ေလ်ာင္​း​ေန​ေသာ စိုင္​းခက္​ယ်ာ။
စိုက္​ခက္​ယ်ာသည္​ ခုထိ သတိမရ​ေသး​ေပ။ကုတင္​​ေဘးတြင္​​ေတာ့ ဘတင္​​ေမာင္​တို႔ ဝိုင္​း​ေစာင္​့​ေပး​ေနၾကသည္​။
ထိုအခ်ိန္​တြင္​ ​ေဆးခန္​းအတြင္​းတို႔ အ​ေျပးဝင္​လာ​ေသာ
ဇြဲထက္​​ေမာင္​။စိုင္​းခက္​ယ်ာကုတင္​႐ွိရာသို႔ ဦးတည္​လာ​ေနသည္​။စိုင္​းခက္​ယ်ာကို တစ္​ခ်က္​ၾကည္​့ၿပီး​ေနာက္​