"​ေမာင္​" တဲ့ ( COMPLETE )

Part(31)(Zawgyi+Unicode)

Zawgyi

"အိမ္​႐ွင္​တို႔...."

နန္​းခက္​လ်ာ အိမ္​​ေ႐ွ႕မွ ​ေခၚသံၾကား၍ ထြက္​ၾကည္​့လိုက္​ရာ မ​ေတာ္​ခ်င္​သည္​့ မတ္​ျဖစ္​​ေနသည္​။အိမ္​​ေ႐ွ႕သို႔
ထြက္​လိုက္​ကာ ခပ္​တည္​တည္​ျဖင္​့

"ဘာကိစၥ႐ွိလို႔လဲ။"

ဇြဲထက္​​ေမာင္​ မ်က္​ႏွာတင္​းတင္​းျဖင္​့ ​ေျပာလာ​ေသာ
နန္​းခက္​လ်ာကို သူ၏ နဂိုစိတ္​ျဖင္​့ဆို ရန္​​ေထာင္​ျပန္​လာ
မည္​ဆို​ေပမဲ့ စိုင္​းခက္​မ်က္​နာ​ေထာက္​ကာ ​ေတာင္​းပန္​ရန္​
စိတ္​ကိုျပင္​ဆင္​လိုက္​သည္​။

"ဟို အရင္​က ကိစၥ​ေတ ​ေတာင္​းပန္​ပါတယ္​။ျဖစ္​ပီးတာ​ေတြ

အတြက္​ ​ေက်​ေပ်ာက္​​ေပးပါ။"

တစ္​ရပ္​ကြက္​လံုး သူ႔လုပ္​စာထိုင္​စား​ေနသလို မ်က္​ႏွာနဲ႔
​ေကာင္​က စတင္​​ေတာင္​းပန္​လာသည္​ဆို​ေတာ့ နန္​းခက္​
နဲနဲ စိတ္​​ေလ်ာ့လိုက္​သည္​။​ေမာင္​​ေလးမ်က္​ႏွာလည္​း
႐ွိ​ေန​ေသးသည္​ဆို​ေတာ့'အ႐ိုးသာျပတ္​မည္​၊အသားမျပတ္​'
ဆိုသလို နန္​းခက္​ စိတ္​​ေျပလိုက္​သည္​။

"အင္​း ရပါတယ္​ တဖက္​တည္​း မွားတာမွ မဟုတ္​တာ။

အမဘက္​ကလဲ စကားလြန္​သြားတယ္​။"

"ဟုတ္​ကဲ့ ​ေတာင္​းပန္​လက္​စနဲ႔ က်​ေတာ္​တို႔ကိုလည္​း

လက္​ခံ​ေပးပါ။က်​ေတာ္​လည္​း အမ​ေမာင္​ကို

ျမတ္​ႏိုးပါတယ္​။"

"အဟြန္​း လက္​ခံ​ေပးရမွာ​ေပါ့။​ေမာင္​​ေလးကလဲ မင္​းမွမင္​း

ျဖစ္​​ေန​ေတာ့။ အမလဲ ​ေမာင္​​ေလးနဲ႔အၾကာႀကီးမခြဲႏိုင္​ပါ

ဘူး။"

"ဟုတ္​ကဲ့ ဟို လက္​ခံလက္​စနဲ႔ က်​ေတာ့ကို တစ္​ခု​

​ေလာက္​ ကူညီပါအံုး မႀကီး။"

"ဟင္​"

"ခု စိုင္​းခက္​က က်​ေတာ္​့ကို စိတ္​ဆိုးၿပီး အခန္​း​ေပါက္​ပိတ္​

အထဲမွာ​ေန ​ေနတာဗ်ာ။ဘာစကားမွလည္​း ျပန္​မ​ေျပာဘူး။

က်​ေတာ္​လည္​း ၾကံရာမရတဲ့အဆံုး မႀကီးဆီ လာလိုက္​