"​ေမာင္​" တဲ့ ( COMPLETE )

Part(18)(Zawgyi+Unicode)

Zawgyi

  သာယာ​ေသာ မနက္​ခင္​း​ေလးတစ္​ခု အစျပဳခဲ့သည္​။
သို႔​ေသာ္​ ဇြဲထက္​​ေမာင္​တစ္​​ေယာက္​ အိပ္​ယာထဲတြင္​သာ
လူးလိမ္​့​ေနသည္​။စိုင္​းခက္​ထသြားသည္​ မသြားသည္​ကို
လည္​း သူမသိ။လူက အိပ္​​ေနႏိုင္​​ေသာ္​လည္း ဗိုက္​က
မ​ေနႏိုင္​။ထဂြီဂြီျဖင္​့ ဆႏၵျပ​ေနၿပီ။ထိုအခ်ိန္​ မိမိ​ေနာက္​​ေက်ာ
မွ စိုင္​းခက္​၏အသံကို ၾကားလိုက္​ရသည္​။

"​ေမာင္​ ထမင္​းစား​ရ​ေအာင္​ ထ​ေတာ့​ေနာ္​ ​ေမ​ေမတို႔လည္​း

​ထမင္​းစားဖို႔ ​ေမာင္​့ကို ​ေစာင္​့​ေနၾကတာ။"

အံမယ္​ သူက ​ေမ​ေမ​ေတ ဘာ​ေတ ​ေခၚလို႔ပါလား။
င​ေမကိုမ်ား။

"ဗိုက္​မဆာ​ေသးဘူး ပီး​ေတာ့ မင္​းနဲ႔လဲ အတူမစားခ်င္​ဘူး"

ထိုအခ်ိန္​ အခန္​းထဲ ဝင္​လာ​ေသာ ​ေမ​ေမ။
ဒီ​ေကာင္​​ေလး ဆင္​းမလာဘူးဆိုတာ သိသည္​။
သား​ေလးစိုင္​းခက္​ယ်ာကိုဆိုရင္​ အ​ေတာ္​အႏိုင္​က်င္​့ခ်င္​သည္​။

"​ေအာ္​ ဟဲ့ သား ခုထိ မထ​ေသးဘူးလား။ ​သား​ေဖႀကီးက

သားကို ထမင္​းစားဖို႔ ​ေစာင္​့​ေနတာ။ ကဲ  ျမန္​ျမန္​ထ။"

​ေဒၚထက္​ထက္​ ​ေျပာလဲ​ေျပာရင္​း သားကို ဆြဲထူလိုက္​သည္​
ျပန္​​ေတာ့ မျငင္​း​ေပမယ္​့ ဘာမွလဲ ျပန္​မ​ေျပာတဲ့ ဒီခ​ေလး။

"သား​ေလး စိုင္​းခက္​ယ်ာ ​ေရ လာ ​ေမ​ေမတို႔က

​ေအာက္​ထပ္​က​ေန​ေစာင္​့ရ​ေအာင္​။"

"ဟုတ္​ကဲ့ ​ေမ​ေမ"

စိုင္​းခက္​ကိုဖက္​ကာ ဆင္​းသြား​ေသာ ​ေမ​ေမ။
ဟိုတစ္​​ေယာက္​ကလဲ မ်က္​ႏွာကို ၿဖီးလို႔။သားမက္​နဲ႔
​ေယာကၡမမို႔သာ ​ေတာ္​​ေတာ့။ငလို သားအရင္​းမ်ားသာဆို
ဘယ္​​ေလာက္​ အကဲပိုၾကမယ္​ မသိဘူး။

စိုင္​းခက္​ မ်က္​ႏွာသစ္​ကာ ထမင္​းဝိုင္​းသို႔ ဝင္​ခဲ့သည္​။ယ​ေန႔
ထမင္​းဝိုင္​းသည္​ လူအစံုဆံုးျဖစ္​သည္​။စိုင္​းခက္​
တစ္​​ေယာက္​ ဟင္​းမ်ားကို  ဇြဲထက္​​ေမာင္​ပန္​းကန္​ထဲသို႔
ထည္​့ျခင္​းျဖင္​့ အလုပ္​႐ႈပ္​​ေနသည္​။ မထည္​့နဲ႔ ဟု ​
ဇြဲထက္​​ေမာင္​တစ္​​ေယာက္​ ​ေျပာခ်င္​​ေသာ္​လည္​း
အားလံုး၏ အၾကည္​့သည္​ သူတို႔ထံတြင္​။ ​ေျပာလွ်င္​လည္​း
ကိုယ္​က ဆိုးသည္​ ျဖစ္​အံုးမည္​။