On beşinci bölüm: Kurabiye.

307 38 40
                                    

Mmmm🍪

Kısa bir bölümle geldim :)

İyi okumalar!

Buyurun bölüme ❤️

🎭

Ege

Sınıfa geçtiğimde sınıf neredeyse dolmuştu. Gözlerim cam tarafındaki arka sıraya gittiğinde kraliçemi gördüm. Elini çenesinin altına almış, dışarıyı izliyordu. Sonra elinin tersiyle gözünü silip yerinde dikleşti. Başını çevirdiğinde göz göze geldik. Gülümsedim.

"Günaydın." dedi gülümseyerek. Yanına oturdum. Yüzünde güller açsa da içi kan ağlıyordu. Amcamdan olanları öğrenmiştim. Gün boyu sinirden evde dört dönmüştüm. Onun yanında olduğunu hissettirip onun daha fazla üzülmesini istemiyorum.

"Günaydın, kraliçem."

Yüzündeki gülümseme eşliğinde çantasını kucağına alıp kurcalamaya başladı. Dikkatle ona bakıyordum.

"Ada abla ile kurabiye yaptık. Sana da getirdim." deyip peçeteye sarılı kurabiyeyi bana uzattı. Gülerek elinden aldım.

"Sen şimdi bunu kendi ellerinle mi yaptın?"

Kıkırdadı. "Evet. Hadi ye. Beğenecek misin, merak ediyorum."

Afiyetle yedikten sonra ağzımı silip başımı kaldırdım. Lan çok iyi.

"Bayıldım... Bir tane daha olsaydı yerdim."

Parıldayan gözleriyle bana bakıyordu.

"Yaa cidden mi? Az yaptığımız için yemeden önce sana ayırmıştım. Seveceğini bilseydim daha fazla ayırırdım." deyip mahcupça bana baktı. Allahım gözlerimi ondan çekemiyorum. Kalbini çok seviyorum. Çocuksu bir tatlılığı var. Çok güzel.

"Olsun kraliçem." dedim titreyen sesimle. "Tarifini versene."

Güldü. Aklıma gelenle gözlerimi sımsıkı kapatıp açtım. Tarif istediğime inanamıyorum.

"Ege... Çok tatlısın." deyip gözlerini kaçırdı. Yutkundum. Kalbim çok hızlı atıyor.

"Ece..."

Başını çevirdi. Pembeleşmiş yanaklarıyla bana bakıyordu. İçimden geçeni söyledim. Gülümsüyordu.

"Kurabiye çok tatlı olmuş."

🎭

Bölüm nasıldı?

Düşünceleriniz?

Kendinize iyi bakın. En güzele emanetsiniz ❤️

Leyla Leyla!Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin