Ece
"Ege nerdesin? Oyunumuz başlayacak."
Sahnenin arkasına geçtim. Tiyatro oyunumuz akşam üzeriydi. Bu sebeple sahne arkası kapkaranlıktı. Aydınlatmayı unutmuş olmalılar.
"Ege!"
Ağır adımlarla ilerlerken bir şeye çarpmamla kendimi geri çektim. Ağır erkek parfüm kokusu doldu burnuma.
"Ece, Ege sahnenin önündeydi. Neden burdasın?"
Bu Berk'ti. Kolumu tuttu birden. Ellerimle onu geri ittim. İnleme sesiyle yere düştüğünü anlamıştım.
"Ece!"
Sesin geldiği yöne doğru koşmaya başladım. Burnuma hep ağır parfüm kokusu geliyordu. Sanki Berk beni takip ediyordu. Yapayalnız kalmıştım.
"Ege!"
Ter içinde uyandım. Ağlıyorum. Ege...
Kapının birden açılmasıyla yerimde doğruldum. Ada abla koşar adım yanıma geldi. Yüzümü avuçlayıp saçlarımı kulaklarımın arkasına getirdi.
"Canım... Tamam burdayım. Geçti."
"Gitmeyeceksiniz değil mi? Beni bırakmayacaksınız. Ege bırakmaz beni değil mi?"
Beni kendine çekip sarıldı. Yalnız kalmak istemiyorum.
...
"Oyunumuzun kraliçesi geldi."
Ege kostümü ile yanıma geldiğinde gülümsemeye çabaladım. Rüyamın etkisinden çıkamıyorum. Bugün tiyatro oyunumuz var. Akşam üzeri...
"Kraliçem?"
Ciddiyetle yüzüme bakıyordu. Üzerime küçük bir bakış atıp gözlerine baktım.
"Birazdan giyerim." dedim sesimi normal tutmaya çabalayarak. İfadesi değişmemişti.
"Ece neyin var? İyi gözükmüyorsun."
Gözlerimin yanmasıyla yutkundum art arda. Oyun öncesi onu etkilemek istememiştim.
"Rüya gördüm, Ege. Onun etkisindeyim. Toparlarım kendimi."
Sahne arkasında duran sandalyelerden ikisini bize yaklaştırdı. Elimi tuttuğunda ona ayak uydurup oturdum. Yüzünde beliren tatlı gülümsemesi ile gözlerime bakıyordu.
"Oyundan önce rüyanın etkisinden çıkalım o zaman. Anlatmak ister misin? Rahatlamanı istiyorum."
Başımı iki yana salladım. İstemiyorum.
"Sahne arkasında..."
Sustum. Gözlerimi etrafta gezdirip tekrar ona döndüğümde çatılmış kaşlarıyla bana bakıyordu. Beni anlamak istiyordu.
"Karanlıktı. Seni bulamadım. Korktum."
Kollarını bana sardı. Dolan gözlerimi sımsıkı kapattım. İlk oyunumda beni izleyecek kimsem yok. Anne... Baba... Yanımda olsanız da sarılsam size.
"Kimsem yok." dedim ağlayışlarım arasından. "Annem, babam yok. İzlemeyecekler beni."
"Şimdi burda olsalardı seninle gurur duyarlardı. Kraliçem..."
Kendimi geri çekip yüzümü sildim alel acele. Kızarmış gözleriyle bana bakıyordu. Dudaklarımı aralayacağım vakit elimi tutup ayağa kalktı.
"Ege ben-"
"Benimle gelir misin?"
Ayağa kalkıp onu takip ettim. Sahnenin perdesi kapanmıştı. Oyuna az bir vakit kaldığını anladım. Sahnenin uç kısmında durdu. Perdeyi biraz araladığında başını bana çevirdi. "Gel."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Leyla Leyla!
Spiritual"Seni seviyorum." "Bir daha söyle." "Ece, seni seviyorum lan!" "Elinin körü!" Bir hışım önüme dönüp ayağımı sertçe yere vurdum. "Kestik!" Gürkan hoca sahneye doğru yaklaştı. Bunalmış ve bizden bıkmıştı. Umrumda mıydı? Sanırım olmalıydı. "Gençler ne...
