İNTİZAR

Final

Kuzular hepinizden çok çok özür diliyorum . İsterdim ki hayal ettiğim her şeyi kurguya yansıtabilseydim. Ama kısmet işte . Herkese  iyi okumalar diliyorum .

3 yıl sonra

Günlerimiz işe gitmek ve Aleda ile ilgilenmekle geçiyordu . Artık yaşı geldiği için kreşe göndermeyi düşünüyorduk ama güvenilir  bir yer bulamamıştık henüz . Aradan geçen 3 yıl içinde bir sürü şey olmuştu .

Tuğrul ile birbirimize alışmış hatta aşık olmuştuk . 2 sene önce gerçek bir evlilik yapmış hatta düğün bile tazelemiştik . Kızım anne ve babasının düğününe 2.kez şahit olmuştu . Şu an ise ikinci çocuğumuza 4  aylık hamileydim . Bugün de cinsiyetini öğrenecektik umarım . Haftalardır kendisini göstermiyordu inatçı keçi .

Kahvaltıyı hazırladıktan sonra benimkileri uyandırmak için yukarı çıkıyordum . Kızım odasına yoktu sanırım yine bizim odaya damlamıştı cadı .

"Kızım , hayatım hadi uyanın artık. Hamile halimle onca iş yaptım sabah sabah siz hala yatıyorsunuz . "
"Gökçe , sana sabahın köründe kalk diyen mi var güzelim ? Gel hep beraber uyuyalım şurda ."

Bu ikili istiyordu ki sürekli uyuyalım . Yan gelip yatalım evi de bok götürsün . Gerçi Tuğrul eve çalışan almak konusunda ısrarcıydı ama hala tüm işi kendim halledebileceğimi düşünüyordum . Aman canım halledemezsem Tuğrul halleder yani ne yapalım ?

"Söylenme söylenme kalkın hadi kızımı da kendine benzettin iyice ."

Tuğrul uyanmış kızımı uyandırmaya çalışarak konuştu .

"Kızım büyü bir an önce bu cadı ananla tek başıma mücadele edemiyorum ."

Hamilelik hormonlarından olsa gerek bana cadı demesine oldukça alınmıştım . Normalde olsa ben de ona laf atardım ama malum . Ne zaman aktığını bilmediğim göz yaşlarım ile süt dökmüş kedi gibi bakıyordum Tuğrul'a.

"Cadı demek . Öyle mi olduk şimdi Tuğrul efendi . Yazıklar olsun ya insan karısına hiç cadı der mi ? "

"Güzelim niye ağlıyorsun , ne oldu?"

Yüzsüz gibi hala soruyordu pislik. Kızım da uyanmış gözlerini ovuşturuken olan biteni anlamaya çalışıyordu garibim . Tuğrul 'a trip bakışları atarak kızımın elinden tutup banyoya ilerledik .

"Ne olmuşmuş . Ne oldu acaba Tuğrul efendi . Kızım sen de elimi yüzünü yıka aşağı gel tamam mı annecim ?"

Her kelimeye dili tam dönmeyen kızım yine yarım yamalak cevap vermişti bana .

"Tayam anne."
"Tamam o kızım tayam değil ."
"Ben de öye şöyedim."
"Yerim o dilini senin ben . Hadi hızlı ol kahvaltı soğuyacak ."

Minik elleri ile kardeşini sevmeye başlamıştı . Ufaklığın bizi hissettiğini söylediğimden beri sürekli karnımı seviyor hemen gelip onunla oyun oynamasını istediğini söylüyordu . Ufaklık da ablasına cevap vermek istiyormuş gibi tekme atmaya başlamıştı yeni yeni . Yani bence atıyordu ama ne Tuğrul ne de Aleda bunu hissetmiyordu .

"Anne kerdeşimi görmeye gitçez mi?"
"Gidicez bebeğim . Ama sen de gelmek istiyorsan acele etmelisin ."
"Tayam anne."

Kızımı ardımda bırakıp aşağı inmeye başladım . Tuğrul ise hala söyleniyordu . Yani hem sen gel karına cadı de hem de kendşnş haklı çıkarmaya çalış. Olacak iş değil doğrusu . Benimkileri beklerken hep beraber devirdiğimiz yılları düşündüm .

Kızım büyümüştü , şimdi de karnımdaki ufaklıkla beraber büyümeye devam ediyorlardı . Boran ile Zeynep evlenmişti her ne kadar zorlukla olsa da . Çünkü Tuğrul sen benim kardeşime göz mü koydun diye Boran 'ı öldürme teşebbüsünde bulunmuştu . Neyse ki son anda kurtarmıştık çocuğu .

Nur ve Mert ' i ise baş göz etmeye çalışıyordum ama ikisi de birbirine gıcık oluyordu ama en kısa zamanda bu meseleyi de çözecektim . Herkes geldiğinde kahvaltıya oturmuş karnımı doyurmaya başlamıştım . Ufaklık sağ olsun sayesinde sürekli yemek yiyordum .

"Güzelim hadi kaçırma gözlerini benden . Şaka olsun diye söyledim ben onu , özür dilerim ."
"Dileme Tuğrul özür falan dileme . Gözüme de gözükme bir süre, hatta."
"Yavrum gözüne nasıl gözükmeyeyim ? Ruh  mu olayım ?"
"Beni ilgilendirmez  ne yaparsan yap."

Bu ruh değişmelerime alışmış olacak ki daha fazla üstelemedi . Kahvaltının ardından hazırlanıp hastahaneye doğru yola koyulduk . Dönüşte de aleda için bir kreşe görüşmeye gidecektik . Umarım bu sefer doğru yeri bulmuşuzdur diye geçirdim içimden ?

"Karıcım hala küs müyüz ?"
"Ne küscem sana be ? Çocuk muyum yanş bunu mu demek istiyorsun?"
"Pes yani yavrum. Bu cümleden bu imayı anca bir kadın çıkarabilirdi ."
"Kurban ol sen bana . Çok da konuşma önüne bak ."

Yol boyu kah durup çiçek aldı kah gidip yiyecek bir şeyler alıp geldi yanıma . Aslında affetmiştim ama bunu Tuğrul 'un bilmesine gerek yoktu . Azcık daha burnu sürtebilirdi . Gergince geçen beklemenin ardından muayene olup aramıza ufak bir Tuğrul katılacağını öğrenmiştik. Kocam ve ben her ne kadar sevinsek de Aleda için aynı şeyi söyleyemeyecektim . Kardeşinin kız olmasını istiyordu da çünkü .

2 yıl sonra

"Aleda uyan artık. Okula geç kalacaksın ."
"Geliyorum anne ."

Yine başlıyordu mesaim . Kahvaltıyı hazırlayıp Miraç'ı uyandırmaya gitmiştim . Allahtan oğlumun uykusu hafifti de beni çok yormuyordu . Onu hazırladıktan sonra ise babasını uyandırması için göndermiştim odamıza .

Herkes sofraya inince hızlıca karnımızı doyurmaya başlamıştık çünkü her zamanki gibi yine geç kalıyorduk .   Kadınımızı doyurduktan sonra  ortalığı da da hep beraber toplayıp yola koyulmuştuk . Ta ki kızım kalemliğini evde unuttuğunu söyleyene kadar .  Tuğrul normalde olsa söylene söylene geri dönerdi ama kızı söz konusu olunca hiçbir şey demiyordu . Kız babası olmak bunu gerektiriyordu sanırım .

Kızımı okula oğlumu da babaannesine bırakıp işe gitmiştik . Bugün erken çıkacaktık o yüzden hızlıca işleri halletmemiz gerekiyordu . Çünkü yarın  Mert ve Nur'un düğünü vardı bizim de hazırlıklar için yardımcı olmamız gerekiyordu .

Günlerimiz huzurlu geçiyordu umarım hep böyle olur diye dua ettim içimden .

Kuzular özür dileyerek bize ayrılan sürenin sonuna geldiğimizi söylemek istiyorum . Belki ileride kurgudaki eksikleri tamamlarım . Sizleri çok seviyorum kendinize çok iyi bakın , hoşçakalın .:)