Tomura Shigaraki X Reader - My Hero Academia

0

.
.
.

Beş yaşındayken babamın peşinden koşuyordum...

"Baba! N'olur gitme baba!!"

"Kyoko, eve geri dön."

"Sana benzemediğim için kızıyorsun değil mi?!"

Özgünlüğümü kullanarak saçlarımı sarı, gözlerimi mavi yapmıştım.

"Şimdi sana benziyorum! N'olur beni bırakma! Annem her gün bana özgünlüğü yüzünden ona uğursuzluk getirdiğimi söyleyip kızıyor!"

"Üzgünüm Kyoko, lütfen şimdi eve git."

"Baba..."

"Bana öyle seslenme!"

Arkasını dönüp bağırdığında korkumdan yere düşmüştüm. O da yaptığı şeyin farkına varıp önüne döndü,

"Evine git Kyoko..."

Evden giderken yanına hiç bir eşyasını almamıştı, hiç yanından ayırmadığı o iş çantası dışında... Babam işkolik biriydi ama bana hep zamanını ayırırdı, beni sevdiğini sanardım...
.
.
.
Uyandığımda soğuk terler döküyordum. Kabus falan görmüş olmalıydım. Saate baktığımda gece yarısını geçmişti. Tekrar uyuyamayacağımı bildiğim için hazırlanmaya başladım.

Villain kostümümü giyip biyokinezimle gerçek halime döndüm. Oturduğum apartmanda kamera yoktu nasılsa, gir çık yaparken nasıl göründüğüm önemli değildi o yüzden.

Ara sokaklardan geçerken kenarda birinin diğerini boğazladığını görmemle izlemeye başladım.

"Nef-es alamı-..."

Adam boğazladığı kişiyi yere fırlattı ve elindeki eldiveni çıkardı. Ona beş parmağıyla dokunduğu anda adamın toz olduğunu görmemle heyecanlandım. Böyle özgünlüğe sahip birini öyle kolayca bulamazdın sonuçta.

"Vaay güzel özgünlükmüş!"

"..."

Arkasını dönüp bana baktı, gözlerini kısarak konuştu.

"Ne istiyorsun?"

"Hiç bir şey, sadece özgünlüğünü havalı buldum!"

"Havalı mı? Az önce bununla birini öldürdüm."

"Evet onu da gördüm, gerçekten havalı!"

"..."

Deli olduğumu falan mı düşünüyor yoksa?

Sırıtıp yavaş adımlarla ona yaklaştım. Biyokinezimi kullanarak onun görünüşünü kopyaladım.

"Bence benimkide oldukça havalı, ne dersin?"

"!.."

Gözlerini kocaman açıp beni inceledi,

"Istediğin şekilde görünebiliyor musun, yoksa karşındakini mi kopyalayabiliyorsun?"