The Gentle Truth

CHAPTER 3

TW: VIOLENCE⚠️

"Wala na pong magbabago doon. BAKLA ho ako at hinding-hindi ako magpapakasal sa babaeng iyan. Hindi po ako maghahanap ng ibang babae. Sapat na po ang nag-iisang babaeng tanggap ako sa kung sino talaga ako. Kung magpapakasal naman po ako doon nalang din sa babaeng yun na kaya akong intindihin at pahalagahan."

His word are like lightning, he never failed to send electricity throughout my whole being. But unfortunately, he doesn't know that. He's not aware of my feelings for him.

Well, I guess this is the reality. Not everyone's feelings are getting reciprocated. Hindi lahat ng nararamdaman para sa isang tao ay kailangang maibalik. Sometimes we just need to accept the fact that we can love someone from a far.

Nanatili akong tulala sa kinatatayuan ko habang sya ay dahan-dahang naglakad papalapit sa akin at hinawakan nya ang dalawa kong pisngi.

"Are you okay?" sya pag talaga ang may ganang magtanong ng ganyan eh sya na nga itong duguan ang mukha.

Hindi nalang ako sumagot at piniling tumango nalang, ramdam ko ang mga matang nakatitig saamin at hindi ako komportable sa atensyong nakukuha namin.

Ngumiti sya sa akin bago kinuha ang kamay ko at hinatak ako paalis sa lugar na yun. Pero bago pa kami makaalis sa lugar na yun ay muling nagsalita ang lolo ni Joaquin.

"Sya ba? Sya ba ang babae mo? Bakla ka ba talaga o nagpapanggap ka lang para hindi matuloy ang engagement nyo ni Cynthia?" bakas ang galit na may halong panunuya sa boses ng matanda.

"It doesn't matter anymore. Hindi ko parin papakasalan ang babaeng inilaan mo saakin." and with that we stormed away from that crowded place, he's still holding my hand. I even saw Teressa's playful grin.

He dragged me until we reach the stream beside the old narra tree. Agad nyang binitawan ang kamay ko at lumayo ng bahagya sa akin. Muli na namang may gumuhit na sakit sa aking dibdib dahil sa kilos nya.

"S-sorry." he muttered lowly, not looking at me. I smiled, throwing all the pain and feelings away.

"For what?"

"Sorry kasi nakita mo pa yung ginawa ni lolo. And also, I'm sorry for using you as an excuse earlier." my hopes crashed upon hearing what he said. It's all an excuse. Syempre naman Alaina, bakla sya alangan naman magpakasal talaga sya sa babae diba? Natural lalaki ang gusto nya.

"O-okay lang no. Ano ka ba, hindi ka narin iba saakin." Peke akong ngumiti sa kanya. I just can't process this right now. Kahit gawin mo pa akong excuse ng paulit-ulit okay na okay lang sa akin.

He smiled at me. Still the same smile I had seen years ago.

Kung may isang kahilingan lang ako, iyon ay ang makitang masaya at nabubuhay ng malaya si Joaquin. At tila dininig agad iyon ng kalangitan, hindi ko naman inaasahang isang araw bigla nalang magbabago ang takbo ng buhay nya at ang pagtigil ng mundo ko sa mga kaisipang pwedeng maging kami ay bigla na lang naglaho sa isang iglap.

"Waki? Sino bang hinihintay natin ditto?" hindi ko mapigilang magtanong dahil kanina pa talaga kami dito sa may Mall at kanina pa rin sya may kachat sa phone nya.

"Ayy beh, hintay ka lang saglit ah. Parating na yun---Ayun! siya na yan!" napalingon ako sa direksiyong itinuro nya at nakita ang isang lalaking may matipunong katawan at mala Greek God na kagwapuhan, pero para saakin mas gwapo parin si Joaquin.

Nang makalapit sya saamin ay agad nyang niyakap si Waki. Agad naming lumingkis ang mga braso ni Joaquin sa katawan ng lalaki. At this point hindi ko alam ang gagawin ko, sadyang nabato nalang ako sa kinatatayuan ko. Hindi ko na rin maintindihan kung ano ba dapat ang mararamdaman. Sino ba itong lalaking to?