- Ecem bak biliyorum bu konuları daha fazla konuşmak istemiyorsun ama ben kendimi çok fazla yıprattım ve artık sorularıma cevap almak istiyorum senden de rica edeceğim.- Ege yine değil mi? hüzünlü bakışlarıyla yüzüme bakıyordu.
- E-Evet gizlice Gökhan'dan numarasını alsan
-Sence bunu yapmadım mı sanıyorsun Ahsen.. Denedim baktım tek tek bütün isimlere ama yok Ege'yi kaydedeceği bir isim bile yoktu, son aramalara mesajlara hepsine ama onun adı geçmiyor bile büyük ihtimal hepsini temizliyor.
gözlerim dolu bir şekilde Ecem'e bakıyordum,
- ama ben onu istiyorum.. sesini duymak istiyorum lütfen Gökhan'la konuş bir şey yap
- gelir şimdi bir saate, geldiğinde birlikte konuşalım olur mu?
kafamı salladığımda elimi yüzümü yıkayıp Ecem'e yardıma geçtim mutfağa.
Masayı kurduğumuz da Gökhan'da gelmişti, biraz sohbet ettikten sonra yemeklerimizi yiyip içeriye geçtik.
-İşlerin nasıl gidiyor Gökhan baya ilerleme var sanırım
-aynen uğurlu geldi bu yıl her şey bir tık yorucu oluyor sevgilime çok vakit ayıramıyorum. Diyerek Ecem'in dudağından öpüp geri çekildi. onların mutluluklarını görünce sebepsizce benim de Ege ile böyle olabileceğim aklıma geliyor.. sonra benim uzaklara daldığımı fark edince Ecem hemen toparladı ortamı.
- Aşkım biz seninle bir şey konuşacaktık.
-söyleyin gülüm yine nereye gideceksiniz
-yok öyle bir şey değil, Ege hakkında.
Gökhan birden ciddileşip oturuşunu düzledi ve gözlerimin içine bakıyordu araya girerek,- Yanımda arasan yıllar sonra sesini duysam lütfen gökhan bir kerecik senden bir şey istiyorum hiç mi hatrım yok. direkt lafımı keserek
- Tamam arayacağım ama sakın araya girme olur mu? Eğer böyle bir şey yaptığımı öğrenirse ben bile ona ulaşamam.
Kafamı salladığım da hızlıca yanına geçtim ve sehpanın üstüne oturdum, aramasını bekledim. Çalmaya başlayınca hoparlörü açtı. Ve karşı taraf telefonu açtı,- Efendim kardeşim
Sesini duyuyordum.. istemsizce gözümden yaşlar akıyordu.. onun varlığının farkına daha da varıyordum.- ne yapıyorsun usta hiç aramıyorsun bizi de unuttun
- yok olum ne unutması çalışıyordum fırsatım olmadı aramaya
-Yoruyorlar mı çok
Gökhan'ın sorusuna cevap vermesini bekliyordum ama sesini çıkartmıyordu.. nerde çalışıyordu, ne iş yapıyordu ki canı yanıyordu..- Beni boşver Ahsenim.. nasıl.. napıyor.. görüşüyor musun.. bana verdiğin sözleri tutuyorsun dimi..
Elimle ağzımı tutuyordum ses çıkarmamak için.. gökhan ise hiç bir şey diyemiyordu.- Orda mısın gökhan konuşsana
-burdayım Ahsen iyi, bize geldi Ecem ile balkondalar. konuşmak istersen eğer
dediği anda lafını kesti- yapma kardeşim yapma.. onu çok özledim.. geçen geldim oraya gördüm.. dibinden geçtim.. ama beni fark etmedi biliyor musun.. belki bir umut kafasını çevirir de görür sandım.. boş bir umuttu sadece.. evine girdim..
dediği anda hoparlörü kapattı ayağa kalktı gökhan, birden kendime hakim olamayıp telefonu çektim ve hoparlöre aldım.- uyuyordu.. odasında.. onun yüzünü ince ayrıntılarına kadar izlemeyi çok özlemiştim.. daha da güzelleşmişti.. sadece yanağına bir buse kondurabildim.. sonra bir şeyler sayıkladı.. dokundu bana elimi tuttu.. ama uyandırıp burdayım diyemedim.. hangi yüzle diyebilirdim ki.. neyse işte seni daha fazla alı koymayayım bari ordayken resmini çekip bana atar mısın
Gökhan telefonu alıp uzaklaştı bende olduğum yer de kalakalmıştım..•
Ecem'in düğününde giydiği elbise..
Ahsenin yeni halleri..
Yorumlarınızı bekliyorummmmmm...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yüzyüzeyken Konuşuruz { TEXTİNG }
Novela JuvenilEgenin_kayıbı; "Bilmem kaç yüz kişi içinden Gördüm deli gözlerini birden Belki tanımazdım seni O konsere gelmesen.." 05:34'