Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
biraz da olsa gerçekçi bir bölüm olsun istedim çünkü bu kitabı ithaf ettiğim kişi ve aramızdaki ilişkiyle bağdaştırararak yazıyorum James'i. rahatsız olanlar varsa şimdiden özür diliyorum, cordelia benim daha iyi bir versiyonum ve james de cordelia'yı asla tam olarak sevmeyecek. ikisinin birlikteliği bu kitaptaki basit bir kurgudan ibaret olabilir sadece, imkansız. ilerisi için spoiler olarak görmeyin bunu, bu kitabın en başından beri söylenen bir gerçek.
iyi okumalar, umarım benim kadar hayal kırıklığına uğramazsınız</3
℘
1979, Ocak
CORDELIA AĞZININ KENARINDAN damlayan kanı parmağıyla dudaklarına doğru götürdü ve diğer eli hala dakikalar önce kanını içtiği adamın başının altında dururken vücudundan yayılan sıcaklığın solduğunu hissedebilmek için avucunu usulca bastırdı.
Karnı haftalardır açtı ve doğru düşünememişti, pişmanlık yine göğsünde bir yerleri ağrıtıyordu ancak o an hissettikleri öyle bir üzerine geliyordu ki bu diğerlerinin yanında hiçbir şeydi.
Elini kanını içerken tuttuğu başından çekti ve Madam Pomfrey'in üzerine giydirdiği beyaz hasta önlüğünün üzerinde biriken kanlara bir bakış atarak doğruldu. Gitmesi gerekiyordu, hala Hogwarts'tan yeterince uzakta, kimsenin onu bulamayacağı bir yerde değildi ancak vakti geliyordu ve yakında bunun pek bir önemi kalmayacaktı.
Cansız bedeni orada bıraktı ve çimlerin üzerinde çıplak ayaklarıyla yürüyerek önüne takılan kalbe iğrenircesine baktıktan sonra yoluna devam etti. Hiçbir şeyin anlamı yoktu.
Durmadan bir şeyleri yaptıktan sonra pişman oluyordu ve hayatı bu ucuz döngüde sıkışıp kalmıştı. En başında seçim şansı olmamasını bahane olarak kullanıyordu ama artık bir şeyleri değiştirebilecek otoriteye sahip olma fikrinden kaçınmak istiyordu. Böylece suçu diğer herkesin üzerine atabilirdi.
Ormanda yürürken Rose'un Lawrance ile birlikte kaçması doğru hissettirdi, yerinde olsa o da aynısını yapardı ancak geride bırakılacak değersiz biri olduğunu bilmek onu öfkelendirmişti. Ona karşı olan bu sert tutumunun sebebi buydu.
Rose'un, ikizinin, kendisi yerine erkek kardeşlerini seçmesi annesinin aklına sokana kadar binbir işkence ettiği sözlerini doğrular nitelikteydi.
Hep bir seçenekti ancak asla ilk olmamıştı.
Etrafında dönen onlarca insandan hiçbiri ondan hoşlandıkları ya da gerçekten sevgi besledikleri için onunla birlikte değillerdi. Hepsinin farklı bir amacı, kendi yollarını çizerken onu dahil etmesi gerektiğini düşündükleri anlar vardı.
Cordelia gelip geçici biriydi, gerçekten değer verilecek kadar önemli değildi.
Bunu hayatının her anında görmüş, şahit olmuştu ama kabullenmek canını yakıyordu. Annesi onun yerine Rose'u göndermişti, James, Lily'yi seviyordu, Lawrance artık ona kardeş gözüyle bile bakmıyordu ve Klea sadece otoritesinden hoşlanmıştı.
