ARAF [DÜZENLENİYOR ]

17.BÖLÜM

" Bu kadar emin olma kendinden,  belki de öyle biri yok dediğin kişi,  en yakınında ki kişidir.  "  dedi fısıltıyla. Hem doğanın sesinden hem de fısıltıyla konuşmasından hiç bir şey anlayamamıştım. 

" Ne?  Ne dediğini anlamadım. " 

" Yok,  ya bir şey demedim. İstiyorsan kalkalım yoksa oturalım mı?   "

" Oturalım,  bir daha böyle bir güzellikle karşılaşamam.  " dediğimde başımı olumlu anlamında  salladı.  Kafamı  omzunda uygun bir yer bulup sabitledim. Bu aralar çok fazla   ' İntikam'   kelimesi önüme çıkıyordu. 

Acaba Nisa İntikam oyunu oynayacak diye mi bu kadar kafaya taktım anlamadım. Herkese karşı şu İntikam meselesinde sert olsam da gözümün önünde em yakınım dediğin Nisa,  eski arkadaşıma bir nevi abime karşı oyun oynayacaktı. Ama biliyordum, ona her ne kadar mani olmaya çalışsam da bir şey değişmeyecekti.  Yaşattıklarından dolayı Mert 'ten nefret ediyordu.  Belki de nefret konusunda haklıydı. Ben de  böyle şeyler yaşasam ben de nefret ederdim. Ama İntikam konusunda aynı şeyi söyleyemeyeceğim.  Offf,  lanet olsun o kadar iğrenç bir durum ki şu an Nisa' nın yerinde olmadığıma o kadar çok şükrediyorum ki.

"Araf,  hani şarkı söylemeyi seviyorum demiştin ya bana şarkı söyler  misin?   " dedim ona doğru dönerek. Neden şimdi aklıma bu geldi ben de bilmiyordum. 

"  Ne alaka şimdi,  neyse bende rahatlamış olurum,  ama bir şartla sen de bazı yerlerde söyleyeceksin.   " dediğinde kabul ettim.  Kendi sesime  güvenirim. Arabaya doğru gidip barajın içinden gitarını çıkartınca şaşırdım.  Bu çocuk gitarını yanında mı taşıyordu? Büyük ihtimalle öyle.

" Şu an ezbere bildiğim şarkı  ;  Halil  Sezai -  Kafası kendinden bile güzel bu gece.  Senin için uygun mu?  Bildiğin yerlerde girersin.  " dediğinde şarkıyı bildiğim aklıma geldi.  Bu parça mükemmel.  Gitarını ayarlayıp çalmaya başladı.  Bu parça tam olarak gitara uygundu. 

Kalbi aşk geçirmеz yarası zırhlıdır

Gülüşünde bir şey vаr heр içimе dokunur

 

Bir derdі vаr hеr hаlindеn bellі

Anlаtmıyor, anlatsa kurtulur