•elli•

1.4K 104 49
                                    

Zeynep sıkıntıyla iç çekti. Kendini yatağa bırakıp yakındı.

" Ya ne giyeceğim ben ya!"

Kapıda beliren sevgilisine döndü.

" Çağrı, ne giyeceğim ben?"

Çağrı kapı kasasına yaslanıp güldü.

" İstediğini giy, takma bu kadar. Her şey yakışıyor zaten, hem dedem de takmaz o kadar. Eşofmanla oturuyordur o."

" Ya o kadar kolay değil işte Çağrı. Neyse, ben annemi arayayım."

Çağrı güldü ve içeri gitti. Zeynep telefonunu çıkarıp annesini aradı.

" Efendim kızım. "

" Anne sana işim düştü."

" Ne işi Zeyno'cum, ne oldu? "

" Şimdi biz bu akşam Çağrı'nın dedesine gidiyoruz ve ben ne giyeceğimi bilmiyorum. "

" Bu adam zengindi, değil mi?"

" Evet işte, o yüzden kafam karıştı. Normal giyinsem uygun olmayabilir, uğraşsam çok abartı olabilir. Bilemedim anne ya. "

" Tamam kızım, şimdi geç dolabının önüne. "

" Geçtim."

" Şimdi... "

Zeynep, makyajına devam ederken Çağrı konuşarak içeriye girdi.

" Hazır mısın? "

Başını kaldırdığında dudağının kenarı yukarıya kıvrıldı. Aynanın karşısında durmuş, ellerini elbisesinden doğru bacaklarında gezdiren sevgilisine yaklaştı.

" Hazırsın, hazır. Gayet hazırsın."

Kızın arkasına geçti ve ellerini arkadan ona sardı. Zeynep, aynadan doğru ona bakıp gülerek sordu.

" Olmuş mu?"

Çağrı gülümsedi.

" Olmuş, çok güzel olmuş. Senin bu önündekiler yoktu, var mıydı?"

Ellerini kızın kahküllerine getirdiğinde Zeynep güldü.

" Az önce kestim, lavaboya bir baksan sıçan olmuş sanırsın. Saçımı da kestim biraz. Olmuş mu?"

Çağrı aynadan doğru baktı.

" Gayet güzel, bayağı iyi kesmişsin. Ben de hazırlanayım, çıkalım. Olur mu?"

" Olur, ben içerideyim."

Zeynep kapıya ilerlediğinde Çağrı'nın sesiyle durup ona döndü.

" Yani istersen kalabilirsin de. "

Tişörtünü çıkarıp kenara bıraktığında Zeynep güldü ve içeriye gitti. Çağrı gardrobun önüne geçti ve kendine kıyafet seçmeye başladı.

Zeynep, salondan doğru bağırdı.

" Çağrı vallahi ben daha çabuk hazırlandım ya! Saçımla uğraşmama rağmen bir de! "

Çağrı da içeriden bağırdı.

" Ya geliyorum şimdi!"

Çağrı geldiğinde Zeynep onu süzdü. Çağrı hemen konuşmaya başladı.

" Anlamadıysan diye söyleyeyim. Gömleğimin kırmızısı kalbimi, siyah da seni temsil ediyor. Yani senin aşkından alev alev yanıyor kalbim, alev alev!"

SIMSIKI~zeyçağHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin