•on sekiz•

1.7K 96 26
                                    

Hafta ortasına gelinmişti. Vefa'nın okulunda kutlama için hazırlıklara çoktan başlanması gerekiyordu ama hazırlık yapılmamıştı.

Aliler'in divanında otururlarken Vefa, ortadaki çekirdekten biraz aldı ve konuşmaya başladı.

" Parti iptal oldu."

Zeynep kaşlarını çattı.

" Neden? Ne oldu?"

" Cumartesi günü sabahtan bütün hocaların zorunlu semineri varmış. Ankara'da galiba. Oraya gideceklermiş, yani bizim iş yattı."

Ali kaşlarını çattı.

" Ne işi?"

" Ya şimdi okul partisine Zeyno'cum benimle gelecekti. Gelemiyor, parti de yok."

Zeynep devam etti.

" Vefa bu parti için çok heyecanlıydı, çünkü hoşlandığı kıza açılmayı planlıyordu kendileri. "

Vefa utançla yüzünü kapattı. Ali güldü.

" Kardeşimiz aşık olmuş, haberimiz yok! Kim bu şanslı kız? "

Zeynep yüzünü buruşturdu.

" Ay bırak, meymenetsiz! Hiç sevmiyorum o kızı! "

Vefa güldü.

" Hazal. Hani şu Zeyno'nun geldiği gün Çağrı'nın yanında gelmişlerdi ya. Kahverengi saçlı olan."

Ali düşündü.

" Zeyno neden sevmiyor, sana kötü mü davranıyor?"

" Yok, Zeyno'nun sevmeme nedeni... "

Zeynep hızla araya girdi.

" Sevmiyorum, çünkü... Şey... Sadece ondan iyi bir enerji almıyorum. "

Vefa kendi kendine güldü Zeynep'in" Sevgilime yürüyor." diyemeyişine. Ali omuz silkti.

" Belki iyi kızdır, hemen kestirip atmayalım. Hem kardeşimiz gönlünü kaptırdıysa vardır bir bildiği, değil mi?"

Vefa güldü. Zeynep iç çekti.

" Peki, tamam. Neyse, belki başka bir fırsat daha gelir ayağınıza. "

Vefa buruk bir tebessüm etti. Bundan hiç umudu yoktu.

Zeynep gece yatağına uzandı. Tuttuğu nefesini verdi. Başvurduğu işlerden henüz bir dönüş alamamıştı ve bu onu hem strese sokuyor hem de moralini bozuyordu. Telefonundan gelen bildirim sesi ile ekranı açtı. Mesajın sahibine bakınca gülümsedi. Yatakta doğruldu ve sırtını başlığa yasladı.

Çağrı
Arayayım mı?

Yanıt vermeden direkt onu aradı. Çalmasına fırsat vermeden açıldı telefon.

" Alo..."

Zeynep onun sesini duyunca gülümsedi.

" Ne haber?"

" İyi yavrum, senden ne haber?"

" İyi gibi."

" Ne oldu, mutsuz gibisin."

Zeynep iç çekti.

" Hâlâ dönüş yok."

" Ya sıkma canını, elbet dönüş yapacaklar. Hem bu kadar takma. Ne zaman işi oluruna bırakırsan o zaman daha hızlı dönüş alacaksın, bak gör.

SIMSIKI~zeyçağHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin