Onlara yaklaşan adım sesleri ile ayrıldılar. Zeynep gözlerini açıp onlara doğru hızla gelen Vefa'yı gördüğünde hızla ayağa kalktı.
" Vefa..."
Vefa hemen Zeynep'i havuza doğru iterek konuştu.
" Biliyorum Zeyno ama şimdi havuza gir. Aliler geliyor, olay çıkmasın durup dururken."
Zeynep onu durdurdu.
" Ben niye havuza giriyorum, yeni kurumaya başladım."
Vefa iç çekti.
" Tamam, otur Zeyno."
Vefa etrafa baktı ve Çağrı'nın yanına oturdu. Zeynep de kendi şezlonguna oturdu. Vefa gülerek ikisine baktı. Sonra Çağrı'ya döndü.
" Artık numarasını alsan mı acaba? "
Çağrı yeni hatırlamıştı numara işini. Zeynep'e döndü. Zeynep telefonuyla ilgileniyordu. Onu fark etmesi için ıslık çaldı. Zeynep hızla ona döndü.
" Efendim."
Çağrı telefonunu çıkarttı.
" Numaranı alacaktım ya."
" Ha, Cemre için. "
Çağrı gülerek konuştu.
" Bence artık kendim için de alabilirim."
Zeynep elinden telefonu hızla aldı ve kendi numarasını yazıp kendini aradı. Sonra kapatıp ona uzattı.
" Al."
" Teşekkürler."
Zeynep kendi telefonunu alıp Çağrı'yı kaydettiği sırada Çağrı merakla sordu.
" Ne diye kaydettin beni? "
Zeynep kaşlarını çattı.
" Ne?"
" Ne diye kaydediyorsun?"
" İsminle."
Çağrı dudağını büzdü yalandan.
" Ne, çok kırıldım! Oysa ben seni 'Tesbih Böceğim' diye kaydetmiştim!"
Zeynep güldü.
" Beni bir böceğe benzetmene sevinmeli miyim? "
" Ama benim böceğim!"
Vefa, gülerek araya girdi.
" Ay, kusacağım şimdi! "
Tam o sırada Aliler geldi. Arap Vefa'ya döndü.
" Oğlum madem aç değildin, ne bizi çıkarıyorsun oraya kadar!"
Sonra Çağrı'yı fark etti.
" Ana, sincap gelmiş!"
Çağrı gülümsedi ona bakıp. Ali kaşlarını çatıp sordu.
" Sen ne ara geldin? Diğer arkadaşların yok mu?"
Çağrı hemen yanıt verdi.
" Siz yukarı çıkarken ben iniyordum ama siz beni fark etmediniz. Ben tek geldim."
Çağrı aklına gelen şeyle Zeynep'e döndü.
" Zeynep, annenin baktığı fal çıktı farkındaysan."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SIMSIKI~zeyçağ
Roman pour Adolescents'yan yana' ayrı yazılır, biz 'SIMSIKI' olalım... ~zeyçağ~