SIMSIKI~zeyçağ

•on üç•

Onlara yaklaşan adım sesleri ile ayrıldılar. Zeynep gözlerini açıp onlara doğru hızla gelen Vefa'yı gördüğünde hızla ayağa kalktı.

" Vefa..."

Vefa hemen Zeynep'i havuza doğru iterek konuştu.

" Biliyorum Zeyno ama şimdi havuza gir. Aliler geliyor, olay çıkmasın durup dururken."

Zeynep onu durdurdu.

" Ben niye havuza giriyorum, yeni kurumaya başladım."

Vefa iç çekti.

" Tamam, otur Zeyno."

Vefa etrafa baktı ve Çağrı'nın yanına oturdu. Zeynep de kendi şezlonguna oturdu. Vefa gülerek ikisine baktı. Sonra Çağrı'ya döndü.

" Artık numarasını alsan mı acaba? "

Çağrı yeni hatırlamıştı numara işini. Zeynep'e döndü. Zeynep telefonuyla ilgileniyordu. Onu fark etmesi için ıslık çaldı. Zeynep hızla ona döndü.

" Efendim."

Çağrı telefonunu çıkarttı.

" Numaranı alacaktım ya."

" Ha, Cemre için. "

Çağrı gülerek konuştu.

" Bence artık kendim için de alabilirim."

Zeynep elinden telefonu hızla aldı ve kendi numarasını yazıp kendini aradı. Sonra kapatıp ona uzattı.

" Al."

" Teşekkürler."

Zeynep kendi telefonunu alıp Çağrı'yı kaydettiği sırada Çağrı merakla sordu.

" Ne diye kaydettin beni? "

Zeynep kaşlarını çattı.

" Ne?"

" Ne diye kaydediyorsun?"

" İsminle."

Çağrı dudağını büzdü yalandan.

" Ne, çok kırıldım! Oysa ben seni 'Tesbih Böceğim' diye kaydetmiştim!"

Zeynep güldü.

" Beni bir böceğe benzetmene sevinmeli miyim? "

" Ama benim böceğim!"

Vefa, gülerek araya girdi.

" Ay, kusacağım şimdi! "

Tam o sırada Aliler geldi. Arap Vefa'ya döndü.

" Oğlum madem aç değildin, ne bizi çıkarıyorsun oraya kadar!"

Sonra Çağrı'yı fark etti.

" Ana, sincap gelmiş!"

Çağrı gülümsedi ona bakıp. Ali kaşlarını çatıp sordu.

" Sen ne ara geldin? Diğer arkadaşların yok mu?"

Çağrı hemen yanıt verdi.

" Siz yukarı çıkarken ben iniyordum ama siz beni fark etmediniz. Ben tek geldim."

Çağrı aklına gelen şeyle Zeynep'e döndü.

" Zeynep, annenin baktığı fal çıktı farkındaysan."