PRIVATE COACH || +17

Rozdział 7

☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆

MARTINA

Dla żartów wcześniej wspomniałam o związaniu nóg Melanie, ale ona musiała mnie wplątać w dalszą rozmowę na ten temat. Ona jest jeszcze dzieckiem, a ja byłam skłonna kontynuować. 

Wszystkie dziewczyny już poszły i to samo miała uczynić Melanie. 

- Chodź do mnie na chwilę do pokoju - zawołałam ją i ruszyłam w stronę wejścia do szkoły.

- A to po co? - zapytała zszokowana.

- Po prostu chodź - odpowiedziałam.

Poszłyśmy do środka i skierowałyśmy się do windy. Na korytarzach nie było nikogo, przez co panowała cisza.

Weszłyśmy do mojego pokoju. Melanie była tutaj kilka razy, ale nadal czuła się nieswojo.

- Usiądź chwile, ja za chwilę wrócę. Pójdę wziąć tylko prysznic - oznajmiłam.

Pokiwała twierdząco głową i usiadła na łóżku.

Wybrałam wygodne ciuchy - dresy i koszulkę. Wzięłam prysznic i przyszłam z powrotem do pokoju.

Melanie leżała wygodnie i przeglądała coś w telefonie. Nie widziała, że już jestem, dzięki czemu mogłam jej się przyjrzeć.

Gdybym jej nie znała, w życiu nie powiedziałabym, że ma 16 lat. Ma ona wyraźne rysy twarzy, które ją postarzają. Oczywiście ma to swoje plusy, bo dzięki nim wygląda jeszcze piękniej. Mój wzrok powędrował na jej usta. Obie wargi ma pełne, zaróżowione i takie, które chciałabym ugryźć. 

- Po co miałam przyjść? - zapytała.

- Musimy dokończyć naszą rozmowę.

Nagle zrzedła jej mina. Widziałam lekki strach w jej oczach, ale również pożądanie.

- Nie wiem po co pani chce kontynuować ten temat - droczyła się ze mną.

- Przedtem byłaś taka odważna - odpowiedziałam i przybliżyłam się do niej siadając obok dziewczyny.

- Zawsze jestem odważna. Ostatnio czytałam książkę, w której pisali, że skórzane kajdanki są wygodniejsze i bardziej komfortowe od metalowych. Chce trenerka to ze mną przetestować. - zapytała mnie Melanie uśmiechając się niewinnie.

- To jakie ty książki czytasz drogie dziecko? - zapytała zaciekawiona Martina.

- Smutne, czyli takie, które mają smutne zakończenia - poinformowała mnie Williams.

Zaśmiałam się i postanowiłam ciągnąc temat książek dalej.

- Chciałabyś mi polecić kilka ciekawych lektur z tego gatunku? - zapytałam.

Dziewczyna zaniemówiła na moment i popatrzyła na mnie ze strachem.

- To chyba nie jest konieczne, pewnie trenerka nie ma dużo czasu na czytanie - odpowiedziała Melanie.

Przyciągnęłam ją do siebie za jej nogi i posadziłam ją sobie na kolanach.

- Oj kochanie nie jestem aż taka stara, żeby nie wiedzieć co to znaczy smut - wymruczałam jej do ucha.