Merhabaaa😇🍀
Herkese iyi okumalar dilerim...💜
Umarım okurken keyif alırsınız.
Vote atmayı unutmayın sakın😝😝
~Esra🤍🎯
::::::*::::::::::::*::::::::::::::*:::::::::::::*:::::::::*
Cem'in Ağızından
::::::*::::::::::::*::::::::::::::*:::::::::::::*::::::::::*
Kapıyı açtığımız gibi büyük bir ses duymamız ve Aras'ın yere düşüşü bir oldu. Başta neye uğradığımı şaşırıp afalladım. Bir kaç saniye geçtikten sonra hemen dışarıya çıktım, Batuhan benden önce davranıp koşturmuştu. Kimin ateş ettiğini tam göremedik.
Büyük karavan tarzı bir arabaya binip hızlıca uzaklaştılar.
Büyük ihtimal babamın belalı düşmanlarından birileriydi bunu yapan.
Daha önce de buna benzer şeyler yaşamıştım, intikam için bana zarar vermeye bile kalkıştıkları olmuştu fakat Aras'ın bu durumda olması haksızlıktı...
Peşlerinden takip etmek istedim fakat hem silahları vardı hemde Aras içeride kanlar içerisindeydi.
Omuzundan vurulmuştu galiba tam göremedim.
Hemen eve geri girip telefonla babama haber vermeye çalıştım ama sanki bir korku filminin içerisindeymiş gibi her şey üst üste gelmişti ve kimse telefonunu açmıyordu.
Bende birilerini aramakla vakit kaybetmek yerine Aras'ı bizzat hastaneye götürmeye karar verdim gerçi panikten ne yapacağımı şaşırdığım için bu fikir hıçkıra hıçkıra ağlayan ve cinnet geçiriyormuş gibi duran Mehir'den çıkmıştı.
O sıradada Erva, Beliz'i kolonya yardımıyla ayıltmaya çalışıyordu.
Hızlıca apar topar Aras'ı arabaya taşıdık. Aras'ı taşımama Batuhan ve Burak yardım etti. Aras'ı arka koltuğa Mehir'in kucağına koyduk. Hala ayılamayan Beliz'de Batuhan'ın yardımıyla Aras'ın diğer tarafına oturdu.
Arabaya hepimiz sığmayacağımız için Erva, Can ve diğer hayvan sever arkadaşın adı her neyse onları evde bırakmak zorunda kaldık
Aslında onları evde tek bırakmakta riskliydi fakat arabaya hepimiz sığmıyorduk ne yapalım şimdi. Erva'yı Can ve Burak'a emanet ettik biz gittikten sonra da kapıları kilitlemelerini tembihledik.
Apar topar arabayla şehre inip en yakın hastaneye gitme durumuyla ilk defa karşılaşmıştım ve arkada hızlı sürmem için çığlık atan Mehir yüzünden de kaza yapmak istemiyordum.
Arabayı o kadar hızlı sürdüm ki az kalsın kaza yapıp toplu ölüme neden olucaktım.
Mehir arkada hıçkıra hıçkıra ağladığı için dahada geriliyordum ve Batuhan'da şoka girmişti fakat bunu belli etmiyor güçlü ve sağlam durmaya çalışıyordu.
Arada bir göz yaşı döktüğünü gördüm ona baktığımı fark edince başını çevirmişti tabi.
Dikiz aynasından bakınca Beliz'in güzel gözlerinin yaşlı olduğunu fark ettim.
Ağlarken bile o kadar güzel ki ona bakarken upuzunca iç çekmek ve çektiğim nefesi bir daha geri vermemek istiyorum sanki.
-Mehir "Yaa Cem hızlı olsana diyorum Aras ölücek ,daha ne kadar hızlı sür demem gerekiyor"
-Batuhan
"Mehir sakin ol zaten dağ başındayız, bu karanlıkta bu kadar hızlı sürmesi bile fazla. Korkma Aras çok güçlüdür hiç bir şey olmayacak kötü düşünme!!"
-Beliz
"Aras!!
Mehir, Aras gözlerine açıyor bakk!"
O sırada Aras'ın dudaklarından (ahh omzum!)
diye bir inleme çıktı.
Mehir'le de Beliz iyimisin, nasıl hissediyorsun diye gulyabani gibi çocuğun üstüne çullanmaya başladılar.
Çocuk artık bu ikisine dayanamamış olucak ki o acının içinde iyiyim korkmayın diye teselli sözcükleri kurmaya başladı.
Hemen hemen 15 dakika sonra da bize en yakın olan hastanenin önüne gelmiştik.
Arabayı yanaştırır yanaştırmaz Batuhan inip sedye diye bağırmaya başlamıştı.
Aras sedyeye tanışınırken telefonumun ekranına babamın çağrısı düştü.
