Herkese merhabalar.
Nasılsınız inşallah iyisinizdir veya iyi olmaya çalışıyorsunuzdur.
Multimedya daki şarkıyı mutlaka dinleyin bence çok güzel yeni bir şarkı değil ama belki bilmeyenimiz vardır. Yıllar geçse de yeniden dinlerim dedigim şarkılardan .💓💙🖤
Hadi ben sizi fazla tutmuycam, koşun okuyun hemen bölümü 😂😍🖤💚💙💓
..................................................................
Babam çıkış işlemlerini halletmek için doktorun yanına gitmişti.
Ne Aras nede ben konuşuyorduk.
Aslında bakarsanız gözüm çok acıyor üstelik tamamen geçene kadar aynaya bile bakmak istemiyorum.
Ayrıca voleybol ne olucak yeni kaptan olmuşken bunun çıkması çok kötü oldu.
Bu sıra sanki herşey üst üste geliyor.
Bir anda buraya gelmem.
Grupla tartışmalarım.
Kaptanlık seçimleri ve notlar falan derken şimdi de hastanedeyim, yarın ne olucak acaba bile diyemiyorum.
Sanki her şeye yeni başlamış gibiyim hem korkuyor hemde bile bile sonuna gidiyorum.
Sahi bu konuda insanlar 2 ye ayrılmazlar mı? korkup geride durup kaçanlar ve de korksa bile susup savaşanlar.
Ben her zaman korksam bile savaşanlar dan oldum.
Bazen sonumuzu hayal edemeyiz ya , işte şuan o durumdayım.
Ben iç sesimle düşünmeye devam ederken Aras bana uzun uzun baktı ve bir iç çekti.
Bir şey diyemiyorum diyicek birşey bulamıyorum çünkü.
Birden Aras kıpraşıp ayağa kalkmaya yeltendi.
"Belizz"
-Efendim Aras
Kalkıp kollarını açtı.
Hemen biraz doğrulup sarılmasına karşılık verdim.
Uff çok duygusal oldu şuan ama kendimi Aras ve babamın kollarındayken güvende ve huzurlu hissediyorum.
Sarılmak insanı hayatta tutarmış biliyormusunuz.
Bir kitapta okumuştum.
İnsanın sadece nefes alması için bile günde en az 4 kez sarılması gerekiyormuş.
Aras'ın suratına baktığımda, yüzünde hem kızgın hem korkmuş bir ifade vardı.
O an işte keşke dedim, keşke odamda kalsaydımda kimseyi korkutmasaydım.
Neyse, hayırlısı buymuş, belkide odamda kalsaydım daha kötü şeyler olcaktı diyerek kendimi yatıştırmaya çalıştım.
Aras:
"Çok korktum beliz...
O her kimse, sana söz veriyorum onu bulucam."
Ne diyecegimi bile bilmiyordum.
Bir anda gözümden bir damla yaş aktı. Hem onun hem benim...
-Aras senden tek ricam, kendini tehlikeye atma...
Bırak işte polisler araştırıyor zaten kardeşim.
Ve benim içinde üzülme elbet bu göz geçicektee, sen bana söylesene böyle çokmu çirkinim.
Çok mu tipim kaymış yani?
Dudaklarımı büzmüş bir şekilde söylemiştim bunları ve kesin maymuna benzemişimdir.
Yaa kendimi rezil etmeden duramıyorum .
Aras o an kahkaha atmaya başlamıştı . Neden gülüyor diye kendime sormuycağım, çok belli neden güldüğü.
Bak yine sinirimi bozdu.
