Herkese iyi okumalar dilerim...
🐿️🐿️🐿️
Beliz'den
Çok güzel çiçek kokuları geliyor burnuma.
Bu öyle bir koku ki baştan aşağı mest oluyorum.
Yeşil ağaçların arasında beyaz bir elbiseyle öylece ayakta dikiliyorum.
Etrafa baktığımda sık ağaçlarla kaplı yeşilin her tonunu barındıran bir ormanda olduğumu fark ediyorum.
Yere bakıyorum, ayaklarım çıplak.
Ayaklarımın altında ise her renkten bir çiçeğin yaprağı var.
Kırmızı gül yaprakları.
Kamelyanın açık pembe yaprakları.
Sümbülün mor yaprakları.
Ve daha nicesi.
Sanırsın cennet ayaklarımın altına serilmişte üzerinde yürüyorum.
Hatta sanki yürümüyor yaprakların üzerinde uçuyorum.
Etrafa bakınırken bir sincap görüyorum.
Dudaklarımı bir tebessüm kucaklıyor.
Bu duruma Beliz'in harikalar diyarı desem tam yeri olur.
Derken soğuk bir rüzgâr esmeye başlıyor, ağaçların yaprakları saçlarımla tezat oluşturacak bir şekilde uçuşuyor.
Ve yer ayaklarımın altından çekiliyor.
Düşüyorum sertçe.
Tekrardan ayağa kalkıyorum.
Fakat bu sefer yeşil orman çevrelemiyor bedenimi , çiçek yaprakları karşılamıyor ayaklarımı,
güzel kokular dolmuyor nefesime.
Dikkatle bakınca görüyorum.
Gecenin karanlığından daha yoğun bir siyahın ortasındaki mezarlıktayım
Uzaktan gelen çığlıklar korkudan buz kesmeme yetiyor.
Yürümek için adım atıyorum fakat bu sefer dikenler batıyor ayaklarıma.
Acıyla bir inilti çıkıyor boğazımdan.
Artık adım atmaya korkuyorum ama bu seferde hamam böcekleri ve bir sürü solucan ayaklarıma hücum ediyor. Bu sefer çığlıklar uzaklardan değil bizzat benim dudaklarımın arasından firar ediyor.
Canım çok yansa da kaçmaya çalışıyorum. Attığım her adımda ayaklarım parçalanıyor ama yinede koşmak zorundayım.
Arkamdan gelen seslerle dönüp bakıyorum.
O sırada bir bedene çarpıp yere düşüyor bedenim.
Ayaklarıma azap yaşatan dikenler bedenimi buluyor bu sefer.
Kollarıma işkence çektiriyor.
Toparlanıp doğrulmaya çalışıyorum.
Ama karşımda karanlık bir silüet var.
Yüzünü göremiyorum.
Azrail misali karanlıktan bir gölge gibi dikilmiş önümde öylece duruyor.
Sonra bana yaklaşmaya başlıyor.
Geriye gitmeye çalışıyorum fakat dikenler bedenimi kesiyor.
Ben gerilemeye çalıştıkça önümdeki şey giderek yaklaşıyor.
Ve yüzünü görmeye başlıyorum.
Yüzünü gördükten sonra içimi daha büyük bir korku sarıyor.
Gözlerimden yaş değil diken akıyor sanki, canım çok yanıyor, kaçmak için çırpınıyorum ama iki kolumdan tutup üzerime çullanıyor.
Kulağımın dibine kadar gelip soğuk sesiyle fısıldayınca artık bir ölü gibi hissediyorum.
Cem:
Benden kaçamazsın!
•••
Şşhh
Belizz
Kızım uyann!
-Aniden gözlerimi açtım.
İyi misin?
Kabus mu gördün?
Ter içinde kalmışsın şuna bak, üstelik uykunda sayıklıyordun.
-İyiyim baba, ufak bir rüya gördüm sadece bir şeyim yok.
Öyle diyosan.
Yatağa baktığımda Aras'ın uyandığını hatta yemek yediğini gördüm.
Etrafa baktığımda başka kimseden eser yoktu.
