បន្ទាប់ពីពួកគេចេញពីកន្លែងឆ្លាក់ឈ្មោះមក គេក៏បានមកដេីរលេីឆ្នេរសមុទ្រ ដែលមានមនុស្សរត់លេងពេញឆ្នេរ
« សូមទោសលោក » ដោយការរត់ដេញលេងរបស់មនុស្សស្រីមួយក្រុម បានមកបុកនិងរាងក្រាស់តែត្រូវបាន រាងក្រាស់ចាប់ចង្កេះជាប់មិនអោយធ្លាក់ដល់ដី
« មិនអីទេមែនទេ »ជុងហ្គុក លេីកនាងអោយឈរស្រួលបួលវិញ និងសួរនាំនាង
« ខ្ញុំមិនអីទេ បានលោកជួយកុំអី ត្រូវដួលនិងដីបាត់ហេីយ ហិហិ»នាង និយាយទាំងអៀនខ្មាស់ ព្រោះបានប្រុសសង្ហារជួុយ។អ្នកដែលឈរមេីលសកម្មភាពគេ នោះដូចជាទេីសភ្នែកពេក ក៏ដេីរចេញ មិនចង់រំខានគេទាំង2។ ជុងហ្គុក ពេលឃេីញអ្នកជាសង្សារដូចជាខឹងនិងខ្លួន ក៏សុំនាងនោះចេញទៅ
«លាសិនហេីយ»ជុងហ្គុក ក៏រត់ទៅតាមរាងតូច
«លោក ពួកយេីងអាចជួបគ្នាទៀតបានទេ ខ្ញុំចង់អរគុណលោក»នារីម្នាក់នោះ ស្រែកប្រាប់ពីចម្ងាយ នាងដូចជាលង់និងរាងក្រាស់ ។ ជុងហ្គុក មិនតបខំរត់ទៅតាមថេយ៍
« ហេតុអ្វីអូនរត់ចោលបង»ជុងហ្គុក
« មិននៅនិយាយទៀតទេឬ?»ថេយ៍
« អូនប្រច័ណ្ឌបង» ជុងហ្គុក
« ទេទៅនិយាយគ្នាជាមួយនាងទៀតចុះ ខ្ញុំដេីរតែឯងក៏បាន»ថេយ៍ បែបមុខដេីរទៅមុខ
« បងសុំទោស ដែលធ្វេីអោយអូនខឹង បងសុំទោសណា ពៅមាស»ជុងហ្គុក ចាប់អោបរាងតូចពីក្រោយ លេីកដាក់លេីស្មារដេីរទៅមុខ
« លែងខ្ញុំភ្លាម ទៅរកស្រីលោកទៅ»ថេយ៍
« នរណាអោយដូរពាក្យ មកនិយាយខ្ញុំដាក់បង នរណាបង្រៀន»ជុងហ្គុក នៅតែលេីកដាក់ស្មារដដែរ
« រៀនខ្លួនឯង ដាក់ខ្ញុំចុះភ្លាម»ថេយ៍
« សាកនិយាយម្ដងទៀត ទៅមេីលបងនិងវៃគូទអូនមិនខាន»ជុងហ្គុក ទ្រាំមិនបានក៏គម្រាមតែម្ដង
« ដាក់ខ្ញុំចុះ »ថេយ៍
« ផ្លាច ផ្លាច ផ្លាច រាងនៅ »ជុងហ្គុក វៃគូទរាងតូច3ដៃ
« អួយ ឈឺណាស់ ប្រហែលជាំទេដឹង អួយ ចាំមេីលប្រាប់ម៉ាក់គេហេីយ»ថេយ៍
« នរណាអោយ ក្មេងពូកែឌឺ តតែត្រូវបែបនិងខ្លះបានឈប់ឌឺ នៅឌឺជាមួយបងទៀតអត់»ជុងហ្គុក ដាក់រាងតូចចុះពីលេីស្មារខ្លួនវិញ
«ឈប់ហេីយ ហឹម..»ថេយ៍ តក់ទឹកភ្នែកមកមួយៗពេលគេវៃខ្លួនមែនទែន
« មកបងសុំទោស ដែលធ្វេីអោយអូនយំ ណាបងសុំទោស ប្រពន្ធបង»ជុងហ្គុក ទាញរាងតូចមកអោបលួងលោម កុំអោយគេយំកានើតែខ្លាំងគេឃេីញទឹកភ្នែកមួយនេះគេពិតជាទ្រាំអោយរាងតូចឈឺចាប់នោះទេ គេមិនចូលចិត្តអោយរាងតូចបញ្ចេញទឹកភ្នែក
YOU ARE READING
បេះដូងខ្ញុំត្រូវការអ្នក (ចប់)
De Todoអាចទេលេីកលែង ទោសគ្រប់យ៉ាងគន្លងមក និពន្ធ:ហាក់អូមេហ្គាតូច