បេះដូងខ្ញុំត្រូវការអ្នក (ចប់)

Ep49:ក្រអួបណាស់

ព្រឹកប្រលឹមថ្ងៃរះចែងចាំងដល់ផែនដី ឯនៅប្រទេសកូរ៉េ ព្រះច័ន្ទរះបំភ្លេីអោយមនុស្សគ្រប់គ្នាក្រោកចេញទៅធ្វេីការខ្លះទៅរៀនតាមទម្លាប់។
« ជុងហ្គុក លោកចូលងូចទឹកទៅ»ថេយ៍ ដេីរចេញពីបន្ទប់ ហេីយដឹកដៃជុងហ្គុក ចូលទៅក្នុងបន្ទប់ទឹក
« ជីមីន បងគិតថាយេីងទៅមេីលជុងហ្គុក ម្ដងទៅ ពួកយេីងមិនបានទៅមេីលគេសោះ »ស៊ូហ្គា ដែលកំពុងជិះទ្បានជាមួយនេះជីមីន ដែលជាសង្សាររបស់គេ តែតម្រុងនិងទៅដេីរលេងព្រោះថ្ងៃនេះជាថ្ងៃឈប់សម្រាក
« ចឹងក៏ល្អ»ជីមីន ងាកមកកាន់សង្សារខ្លួនញញឹមដាក់គេបន្តិច គេក៏ងាកទៅមេីលទេសភាពបន្ត ទ្បានរបស់គេក៏ជិះមកកាន់ភូមិគ្រឹះចន
+ភូមិគ្រឹះចន

« ជុងហ្គុក លោកហេីយឬនៅ យូរមែនបានខ្ញុំចូលងូចម្ដង»ថេយ៍ ដែលនៅខាងក្រៅរងចាំជុងហ្គុកនៅក្នុងបន្ទប់ទឹកយ៉ាងយូរតាំងពីគដចុចទូរស័ព្ទឆ្អែត ឥទ្បូវនៅអង្គុយចាំគេយូរទៀតហេីយមិនទាន់ចេញមកទៀត
« រួចឥទ្បូវហេីយ អាស»ជុងហ្គុក ស្រែកចេញពីបន្ទប់ទឹក ទាំងដៃរបស់គេនៅលេងកូនប្រុសខ្លួន លេងៗរហូតដល់មានទឹកចេញពីកូនប្រុសរបស់គេ
« អាសសស»ជុងហ្គុក យកដៃទប់ទឹកនោះអោយជាបើមិនអោយបាច់ទៅណាឆ្ងាយពីខ្លួនគេ ហេីយគេក៏រាវយកទឹកមកលាងសម្អាតចេញពីដៃគេចូលទៅក្នុងចានបង្គុនហេីយចុចកុងតាក់ ស្រូបយកទៅអស់ ក្រោយពីសម្អាតខ្លួនរួចរាល់ហេីយគេក៏បានដេីរចេញមកតិចៗថេយ៍ចូលទៅដឹកដៃគេមកអង្គុយលេីពូកអោយយ៉ាងស្រូល
«គ្រាន់ងូចទឹកលោកនេះយូរៗនោះយូរ»ថេយ៍ ស្ដីអោយទាំងមិនគិតថាផ្ទះនេះជាផ្ទះរបស់ជុងហ្គុក សម្ដីខ្លាំងដូចប្រពន្ធម្ចាស់ផ្ទះ
« នៅប្រតិបត្តិការណ៍ ព្រោះគ្មានដៃគូរជួយ»ជុងហ្គុក ឆ្លេីយទៅកាន់ថេយ៍ដោយទឹកមុខព្រាន ថេយ៍មិនខ្វល់ច្រេីនក៏ដេីរចូលបន្ទប់ទឹកបាត់
« ប្រតិបត្តិការណ៍ ស្ដីអាកញ្ចាស់ ឬក៏ធ្វេីរឿងនោះម្នាក់ឯង ឆ្គួតស្លាប់ហេីយ អាប្រុសឆ្គួត អាយ...»ថេយ៍ នឹកគិតដល់សម្ដីជុងហ្គុកហេីយធ្វេីអោយគេគិតវែងឆ្ងាយក៏អាចដឹងបានថាគេបានធ្វេីអ្វី
ក្រោយពីងូចទឹករួចរាល់ហេីយ គេក៏ចេញមកស្លៀកពាក់ដេីម្បីដឹកដៃជុងហ្គុកទៅញាំបាយ។
«អ៊ុំដួសបាយមក»អ្នកស្រីចន ប្រាប់ទៅអ៊ុំចុងភៅដែលនៅក្បែរគាត់។រៀបនិងញាំបាយ សុខៗក៏មានទ្បានមួយបេីកចូលមក
«ទ្បាននរណាគេមកទាំងព្រឹក »លោកចន សម្លឹងមេីលទៅមុខភូមិគ្រឹះ។ ស៊ូហ្គា និងជីមីន ក៏ចុះពីលេីទ្បានចូលមកខាងក្នុង
«ជម្រាបសួរ អ៊ុំប្រុស អ៊ុំស្រី»ស៊ូហ្គា និង ជីមីន អោនគោរព ពួកគាត់ទាំង2ដោយគួរសម។ថេយ៍ធ្វេីមុខស្លេីរព្រោះពេលនេះស៊ូហ្គាមកទៀតនេះបេីសិនគេនិយាយថាគេនៅកន្លែងនេះនោះជុងហ្គុកនិងដឹង តែពេលស៊ូហ្គាដេីរមកជិតក៏មិននិយាយអ្វីទាំងអស់ ត្រឹមតែញញឹមដាក់គេប៉ុណ្ណោះ
«អូរ ការពិតក្មួយ យ៉ុងនិងក្មួយជីមីនសោះ អង្គុយសិនមកក្មួយ ញាំបាយក្មួយទាំង2» លោកស្រីចន
« ពួកខ្ញុំញាំបាយរួចហេីយអ៊ុំ »ស៊ូហ្គា
« ញាំទៀតទៅ អ៊ុំដួសបាយ2ចាន់ទៀតមក»អ្នកស្រីចន អ៊ុំចុងភៅក៏ដេីរទៅយកចាន2ថែមទៀត ការទទួលទានពេលព្រឹកក៏បានបញ្ចប់ដោយរលូន អ្នកស្រីចន និងលោកចន ក៏ទៅធ្វេីការងាររបស់គាត់ទាំង2
«យ៉ាងមិចហេីយអាសម្លាញ់»ស៊ូហ្គា សួរទៅកាន់ជុងហ្គុក ដែលអង្គុយនៅជិតថេយ៍
« នៅតែមេីលមិនឃេីញនិងហេីយ តែមិនអីទេបានលោកគ្រូពេទ្យ សម្ដីដល់ស្រទន់នៅមេីលថែ ទោះមេីលមិនឃេីញក៏សប្បាយចិត្ត»ជុងហ្គុក យកដៃមកអង្អែលខ្នងថេយ៍តិច រាងតូចដឹងដែលតែមិនហានមាត់
« មេីលសម្ដី អាព្រាន »ស៊ូហ្គា
« ចុះកាលឯងមេីលឃេីញវិញ»ស៊ូហ្គា
« មិនចង់មេីលឃេីញទេ ខ្លាចពេទ្យរបស់យេីងលែងនៅមេីលថែយេីងដូចឥទ្បូវ»ជុងហ្គុក និយាយបែបមនុស្សមានទឹកមុខស្រពាប់ស្រពោន ថេយ៍បានត្រឹមអៀនគេចមុខចេញពីជីមីនមិត្តរបស់ខ្លួន
« គេមិនយកហែងទេ លោកគ្រូពេទ្យស្អាតបែបនេះប្រហែលគេមានសង្សារគេរួចហេីយ »ស៊ូហ្គា
« បេីមានសង្សារក៏ ទៅវៃសង្សារគ្រូពេទ្យចេញ យេីងយករបស់ដែលយេីងស្រាលាញ់មកអោយបាន»ជុងហ្គុក និយាយថែមទាំងធ្វេីមុខដូចអ្នកឈ្នះ របស់ដែលគេចង់បានត្រូវតែបាន
« ទៅគេដឹងថាលោកបងឯងខ្លាំងហេីយទៅ »ស៊ូហ្គា
« យេីងមកនេះ មកលេងឯងផង និងមកអញ្ចេីងឯងទៅ កម្មវិធីមង្គលការយេីងផង»ស៊ូហ្គា ហុចធៀប1ចេញមកហុចអោយទៅជុងហ្គុក ចំណែកជីមីន ក៏ហុចអោយទៅថេយ៍មួយដែលតែមិននិយាយអីនោះទេ ព្រោះថេយ៍ប្រាប់ថា មិនអោយជុងហ្គុកដឹងថាគេជាថេយ៍
« ការខែណា»ជុងហ្គុក
« 4ខែទៀត »ស៊ូហ្គា
« អញ្ចឹងយេីងបានទៅហេីយ ព្រោះ2ខែទៀតយេីងទៅវះកាត់ភ្នែកហេីយ»ជុងហ្គុក
« អឹម អញ្ចឹងយេីងទៅវិញសិនហេីយ រវល់នាំmy ប្រពន្ធទៅមេីលផ្ទះមង្គលការណា»ស៊ូហ្គា ចាប់ដៃជីមីន ដេីរចេញទៅបាត់
«លោកគ្រូពេទ្យចង់មានផ្ទះមង្គលការដែលទេ»ជុងហ្គុក ពេលដែលស៊ូហ្គា ដេីរចេញទៅ គេក៏ងាកមកកាន់ថេយ៍។ថេយ៍ពេលគេសួរបែបនេះមិនដឹងឆ្លេីយមិចក៏ធ្វេីជានិយាយបែររឿង
« ខ្ញុំគិតថាលោកទៅសម្រាកសិនទៅ ដេីម្បីអោយមានកម្លាំង»ថេយ៍
« ដេីម្បីអោយមានកម្លាំងអោបលោកគ្រូពេទ្យ»ជុងហ្គុក ធ្វេីមុខច្រទ្បេីមដាក់ថេយ៍
« គិតលុយតាមនិងទៀត »ថេយ៍
« ចុះបេីធ្វេីរឿងនោះ គិតលុយប៉ុន្មាន »ជុងហ្គុក
« លោកចង់សួរពីអ្វី លោកកុំរោគចិត្តពេក »ថេយ៍
« លោកគ្រូពេទ្យគិតដល់ណានិង ខ្ញុំចង់និយាយថា ថេីបថ្ពាល់លោកគ្រូពេទ្យ តេីយកប៉ុន្មាន»ជុងហ្គុក
« ខ្ញុំមិនអោយថេីបទេ ទុកអោយសង្សារខ្ញុំថេីបវិញ»ថេយ៍
« ចុះយកខ្ញុំធ្វេីសង្សារទៅ នោះខ្ញុំនិងបានថេីបលោកគ្រូពេទ្យ»ជុងហ្គុក
« មិនយកលោកទេព្រោះលោក សាវ៉ាណាស់ កាន់ដៃខ្ញុំមកនាំទៅបន្ទប់វិញ»ថេយ៍ ជុងហ្គុកក៏រាវរកដៃថេយ៍ក្រោកទ្បេីង
«សឺត...»ជុងហ្គុក គេចេះតែអោនមុខទៅក៏ចំថ្ពាល់របស់ថេយ៍លម្ម គេថេីបយ៉ាងអស់ដង្ហេីម ទេីបគេដកមកវិញ
« លោកធ្វេីស្អី នរណាអោយលោកថេីបខ្ញុំ លោកត្រូវសងខ្ញុំវិញ»ថេយ៍ ខឹងណាស់គេចង់តែយកកាំបិតកាត់ករទេ
« ក្រអួបណាស់ ចង់ថេីបទៀត»ជុងហ្គុក
« កុំសង្ឃឹមអោយសោះ»ថេយ៍ ដឹកដៃជុងហ្គុកទៅកាន់បន្ទប់ដោយចឹត្តខឹង