Gör Beni / GxG

*29* | kısım*

Merhaba gençler.
Yazması benim için aşırı zor bir bölümdü. Ama okuması sizin için keyifli olsun 🍀
Kısa bir not sahneler uzun diye bölümleri ikişer ikişer bölerek atmak zorunda kalıyorum. Hadi yine iyisiniz😂

Günün ilk ışıkları odaya vurduğunda Zehra, sırtının ısındığını hissetti. Gece boyunca uyuduğu söylenemezdi, Hande de sabaha karşı zar zor dalmıştı. O dinlenirken Zehra da eliyle kafasına destek sağlayarak, dirseğini dayadığı yastığın üzerinden önünde uyuyan kadını izliyordu. Beyaz örtü beline kadar açıktı, sadece kalçalarını kapatıyor ve Zehra'yı, parmaklarını uzatıp o pürüzsüz tende dolaştırması için teşvik ediyordu. Ancak yapamazdı. Bir yanı ne kadar ona çekilirse çekilsin diğer yanı dokunmaya korkuyordu. Uyandığında duyduğu utançtan dolayı yüzüne nasıl bakacağını bilemiyordu. Dün gece kontrollerini kaybetmeleri onun isteği sayesinde gerçekleşmişti. Hande, dirençli bir kızdı. Eğer Zehra ona yaklaşmasaydı Hande'nin yüz sene de kalsa ona adım atmayacağını iyi biliyordu.

Dün gece birlikte olmuşlardı. Hâlâ inanamıyordu ama bu bir gerçekti. Midesini bulandıran, onu alt üst eden bir gerçek...

İğrendiği şey Hande yâda onunla yaşadıkları şey değildi. İğrendiği tek şey kendisi, ona garip bir şekilde bağlı kaldığı kocası ve hamile olduğu halde bütün bu kargaşaya hiçbir çözüm üretmeden önce Hande'ye yaklaşmasıydı.

Onun da uyandığı zaman kendisini suçlayacağını çok iyi biliyordu ve her ne kadar Kerim'den nefret ederse etsin yine de sadece belgeler üzerinde bile olsa evli kaldığı kadına yaklaştığı için vicdan azabı çekecekti.

Zayıflığı yüzünden sevdiği kadının yükü azmış gibi bir de bu yükü yüklenmesine sebep olmuştu. Sanki onu sevmekle yeterince çile çekmiyormuş gibi...

Kafasında onu yiyip bitiren soruların içinden çıkamayacağını anladığında üzerindeki örtüyü çekerek yataktan kalkmaya yeltendi ancak bunu yapmadan biraz daha ileriye uzanıp dudaklarını bir tüy dokunuşuyla Hande'nin çıplak omuzuna bastırdı. Kokusunu son bir kez içine çekerek hızlı bir şekilde yataktan kalkıp dün gece Hande'nin üzerinden çıkarıp bir kenara fırlattığı tişörtünü giyindi.

Odanın bir köşesinde, gecelerinin en büyük tanığı ve Hande'nin üzerinden çıkarıp attığı siyah elbisesi duruyordu.

Zehra, bakışlarını midesini bulandıran o elbisenin üzerinde fazla tutmadan odadan çıktı ve kapıyı arkasından Hande'yi uyandırmayacak bir şekilde sessizce kapattı.

Ama yanılıyordu genç kız. Hande zaten uyanıktı. Kapı kapanır kapanmaz kapalı olan gözlerini açmış ve üzgün bakışlarla çatık kaşlarının altından kapıyı izlemişti. Zehra'nın pişman olacağını adı gibi iyi biliyordu ama yine de dur diyememişti kendisine. Bunun içinde öfkesi her şeyden, herkesten daha çok kendineydi...

--

Tam yarım saat kendini sorgulamakla geçirdiği odadan nihayet çıkma kararı aldığında Kerim'den bir mesaj aldı. Bugün tam bir saat sonra doktorun odasında onları bekliyor olacağını yazmış, Zehra'yı gelmesi için ikna etmesi gerektiğini belirtmişti.

Hande, gerisin geriye yatağa oturduğunda ellerini saçlarının arasından geçirdi. Onları örmemişti bu sabah, ruh hali gibi dağınık bir şekilde omuzlarına dökülüyorlardı.

Şu an önünde iki karmaşık yol ve zor bir seçenek vardı. Zehra'nın her şeyi hatırlaması, hatırlamaması kadar kötü ve sonu kayıpla bitebilecek bir seçimdi onun için. Her şeyi hatırladığında ne tür bir tepki vereceğini kestiremiyordu ancak hatırlamaması da dün gece yaşadıkları birliktelikten sonra her ikisini de mutlu bir sona ulaştırmayacaktı.