Broken Chains (Montemayor 2nd Generation |)

Chapter 14

  

Kahit na home school ako ay sinerseryoso ko ang aking pag-aaral. Hindi ako kailanman pinabayaan ni daddy. He always checks on me. Kahit na ang dami niyang trabaho, ang dami niyang ginagawa, at tumutulong pa siya sa pag hahanap kay Margo.

The last scene never leave my mind. Kahit na sa pagtulog ko ay naaalala ko parin. 

Araw ng Sabado, nasa kwarto ako at niligpit ang aking laptop, when someone knock on the door. Inayos ko a ng aking buhok na umaalon alon at nilingon si mommy at daddy na nasa pintuan. Sila pala ang kumatok.

"Hey.. My, Dy." bati ko sa kanila. Bumuntong hininga si mommy habang nasa hamba sila ng pintuan. Si daddy naman ay nasa likod niya at nakayakap sa kanyang baywang.

"We're going abroad for your dad's business. May emergency lang doon." Parang walang ganang sabi ni mommy.

Tinaas ko ang kilay ng bumulong si daddy sa kanya. 

"You will stay where I am. We already talked about this."

Umirap si mommy, seems like she fed up with dad.

"Puwede naman na dito ako." Tumayo ako at kinuha ang suklay para suklayin ang buhok ko. 

"I'm okay mom. Pero how about Margo's operation? Nakita na ba siya?" Nag aalala ko na tanong. I think, I will never be better. Alam kong nangangayat ako dahil sa kaiisip. Hindi rin ako masyadong makatulog.

"Baby.." Lumapit si dad sakin at hinaplos ang aking buhok. "Nakita na si Margo ayon sa team nila Marco. But they are making sure about it."

Namilog ang mga mata ko sa narinig. "T-Talaga po?" Dad smiled sadly at me. "S-San po at okay po ba siya?"

"Hija, pupunta doon si daddy mo pagkatapos ng kanyang pagpaunta sa abroad. And then, malalaman na natin ang resulta."

Tinitigan ko si daddy at ngumiti. "Thank you for everything dad." 

Ngumiti siya ng malamlam sakin at sinenyasan si mommy na lumapit at nang makaupo si mommy sa kabila ay niyakap niya kaming dalawa ni mommy.

"Lahat gagawin ko para sainyo.' bulong niya at hinalikan kami ni mommy sa ulo isa-isa. Nakita kong nangilid ang luha ni mommy at umiwas.

"Lahat gagawin ko. Kahit na ikamatay ko pa."

Kumirot ang puso ko ng marinig iyon. For me, Sebastian Montemayor is the best dad. Hindi ako kailanman nakarinig ng kahit ano kahit na sa mga nagawa ko. From my scandal at ngayon na nahulog sa bangin si Margo dahil sakinay hindi niya ako kailanman pinagalitan. Instead, he did everything to makes everything alright para sa aming lahat.

Umalis agad si daddy at mommy oras lang ng makausap nila ako. They inform Nathan too.Private airplane namin ang kanilang ginamit sa airport ni Tito Clinton. Malapit na rin manganak si mommy and I am excited to see my baby brother.

Plano kong mag grocery ngayong araw dahil natapos ko na lahat na gawin para sa iniwang aralin ng teacher ko sa isang major subject. 

Bumalik na si Amethyst sa Tagaytay dahil may klase na rin siya doon. Kaya ang kasama ko ngayon sa pag punta sa mall. Tumunog ang cellphone ko. Sa ilang araw ay ang messages lang ng mga pinsan ko ang binubuksan ko. Hindi na rin nagmemessage pa sakin si Raphael.

I know I'm being rude with him pero alam ko na marami pang dapat na uunahin bukod sa pagmamahal. Love is never lasts. So, if he truly loves me, he will wait until everything's okay. That's if we are really meant for each other. Sa ngayon, masyado pang maaga. Hindi pa namin masasabi kung ano ba ang kapalaran namin.