Broken Chains (Montemayor 2nd Generation |)

Chapter 59

"Mom! Dad!" hinawakan agad ako ni tita Isabella at hinagod ang aking likod. Nanatiling nakaluhod si Raphael sa harapan nila mommy and daddy.

Mom wiped her tears gently and touched Raphael's shoulder. "Get up." she said coldly.

Raphael stand up at tinitigan ni mommy si daddy, balik kay Raphael.

"You know Sapphire is our only daughter." dumaloy ang luha ni mommy at nilingon si daddy. Si daddy naman sa kabilang banda ay nanatiling walang imik. His silence killing me!

"But I know this time will come. Na hindi kailanman ay mananatili ang anak namin sa aming piling. Na may lalaking magmamahal sa kanya na higit pa sa pagmamahal namin."

Mom sighed. "Sebastian.."

Umiling si daddy, tila ayaw parin tanggapin ang katotohanan na ito.
"I can't let you my daughter. I can't.."

Unti unti akong lumapit kay daddy at mommy. Niyakap ko ng mahigpit ang aking ama.

"Nakita ko ang lahat Raphael. Your courage. Your love for my daughter. I saw how much you love her. Alam ko iyon dahil nagmamahal rin ako ngayon. You keep her in the Island for her own sake. I value your perseverance for her and I think, maybe, this is the right time to let go Sapphire."

Ngumiti si mommy kay Raphael. "You have my bless, hijo. And ofcourse, wala na akong magawa pa dahil si Sapphire na mismo ang nagsabi na mahal na mahal ka niya." sabay lingon kay daddy. "Right, Hon?"

Like a melting candle, tinitigan ko si Raphael. Nakaawang ang labi niya at sobrang guwapo. His dark pressure defined ng marinig niya iyon mula kay mommy.

Umiling iling si daddy at halos wala nang maisabi pa. Sa huli ay kanilang pinatayo si Raphael at niyakap siya ni mommy.

"Take care of my daughter." mom whispered at lumayo para hawakan si daddy. Kinabahan ako ng lumapit si dad kay Raphael lalo na ng hilahin niya ang kwelyo ni Raph!

But Raphael was too stiff and cold!

"Isang iyak lang ng nag iisang anak ko...Hindi ako magdadalawang isip na kunin siya sayo. Tandaan mo iyan!" daddy hissed at padarag siyang pinakawalan! But! Tinapik ni daddy ang balikat niya na siyang ikinatili ni tita Isabella!

Parang hindi ako makapaniwala na aabot kami sa punto na ganito. Ang kakausapin ni mommy at daddy ang pamilya ni Raphael. Hindi ko lahat ito inaasahan.

Nag usap si daddy at tito Marco sa mga bagay na about sa kompanya nila. Ibig sabihin ay mag-memerge na ang triple M at HMC!

Nakaupo na ako ng lapitan ako ni Raphael kasama ang ina.

"Hijo, maraming media sa labas. Mukhang nagtataka kung bakit tayo nandito. But don't worry, may mga tauhan sa labas."

Raphael jaw clenched. "I can handle them. Sisiguraduhin ko na hindi makakaapekto ito sa amin ni Sapphire."

Mom smiled gently at hinila si tita Isabella. "I'll show you something."

And in the span of moment ay naiwan kami ni Raphael sa dining area.

Kung kanina ay kumakawala ang tibok ng puso ko...ngayon ay nagkukumahog na ito.

"Nakita kong' hindi ka pa masyadong kumakain." bulong niya. Nasa upuan na ako kaharap ang pagkain habang siya ay yumuko para bumulong sa akin.

I licked my lips. "Because I'm nervous. And...you don't have to do that Raphael!" I said, gritting teeth.

But the fucking man just grinned! Heck?

"Kung ikaw ang usapan ay gagawin ko lahat." sabi niya uli. Ngayon mas lumapit na sakin para halikan ako sa labi ng isang beses. I shut my legs together dahil kahit sa simpleng halik niya lang ay nababaliw na ako!