All Gone Wrong

Κεφάλαιο 5

(⚠️⚠️⚠️⚠️⚠️⚠️⚠️⚠️⚠️⚠️⚠️⚠️⚠️⚠️⚠️⚠️)

"Αθήνα?"
Η Φαιη! Είδε ότι είναι κλειδωμένα και χτύπησε. Ευκαιρία!
Πριν αρχίσω να φωνάζω για βοήθεια, όσο μπορούσα δηλαδή, η αηδία που ήταν μέσα μου αποφάσισε να κάνει όσο πιο γρήγορο μπορεί τον ρυθμό του και όσο πιο δυνατή την κίνηση του. Λογικά κατάλαβε τι ήθελα να κάνω, με βούτηξε από το λαιμό και άρχισε να με πνίγει. Δεν μπορούσα να πάρω ανάσα. Πάει η ευκαιρία να τη γλυτώσω...
Έβαλα τα κλάματα, προτιμούσα να πεθάνω επιτόπου αντί να συνεχιστεί όλο αυτό. Κοντά ήμουν έτσι και αλλιώς. Άρχισα να μην αισθάνομαι το σώμα μου, τα χέρια μου, νομίζω ξεκίνησα να χάνω τις αισθήσεις μου. Ένιωσα να χαλαρώνει την κίνηση του και τα χέρια του, με αποτέλεσμα να γλυτώσω τον θάνατο. Έβγαλε έναν ακόμα τεράστιο αναστεναγμό και έπεσε πάνω μου. Ώρα εσωτερικού θανάτου 11:16 το βράδυ. Με πλάκωσε ώστε να μην μπορώ να κάνω την παραμικρή κίνηση. Προσπαθούσε να βρει την ανάσα του.
Κάποια στιγμή τεντωσε το χέρι του οσο μπορεί μόνο και μόνο για να μην φύγει από πάνω μου. Παίρνει το κινητό του και άρχισε να με τραβάει φωτογραφίες. Γέλαγε με αυτό που έκανε. Διασκέδαζε την ώρα που με βασάνιζε. Έκλεισε την κάμερα, πέταξε το κινητό στην άκρη του κρεβατιού και ξάπλωσε πάνω μου, όπως έκανε και πριν, για να μην κουνιέμαι.
(⚠️ΤΕΛΟΣ⚠️)
Τον πήρε ο ύπνος? ΝΑΙ, ΚΟΙΜΉΘΗΚΕ! Άρπαξα το κινητό του, σιγουρευτηκα οτι έσβησα τις φωτογραφίες από παντού, το άφησα στη θέση του και περίμενα να μετακινηθεί. Μετά από μια ώρα είχε φύγει τελείως από πάνω μου, όπως και η επιρροή του ποτού που μου είχε δώσει. Ντύθηκα, πήρα το κινητό του και το έκρυψα ανάμεσα στα πράγματα μου, του έριξα στο στόμα λίγο από αυτό που μου έδινε για να τον βγάλω από το δωμάτιο χωρίς να ξυπνήσει. Έκανα ότι μπορούσα για να τον μετακινήσω. Τον παράτησα αναίσθητο στον διάδρομο και πήγα στο μπάνιο για να φτιάξω το πρόσωπο μου, να μην φανεί ότι μου συνέβη κάτι. Κατέβηκα κάτω και μετά από λίγο ψάξιμο βρήκα την Φαιη.

" Έκανες σεξ?" Με σκαναρε από πάνω μέχρι κάτω.

" Όχι, γιατί ρωτάς?" της είπα αθώα.

" Ακουγοντουσαν πράγματα από το δωμάτιο σου. " είπε κοιτώντας τον λαιμό μου για τυχόν πιπιλιες.

" Εγώ ήμουν έξω. " ανασηκωσα τους ώμους μου.

" Α ναι? Με ποιον? " σταύρωσε τα χέρια της κάτω από το στήθος της.

" Με... Τον Πάνο. " ότι σκεφτόμουν το έλεγα. Δεν είχα άλλη λύση.

" Αλήθεια?"