All Gone Wrong

Κεφάλαιο 19

Ήρθε η Μαρκέλλα να με πάρει από το σπίτι για να πάμε σχολείο. Σήμερα είναι η πρώτη μέρα μετά τις διακοπές.

" Έλα βρε αγαπηη μου. Οκει η Φαιη είναι τσολι, εσύ δεν έχεις κανέναν λόγο να είσαι έτσι μετά από δύο εβδομάδες." η Μαρκέλλα προσπαθεί να με χαλαρώσει. Ακόμα δεν έχω ηρεμήσει από την πρωτοχρονιά. Έχουν περάσει σχεδόν δύο βδομάδες και έχω σκληρηνει πιο πολύ από ποτέ.
Η Μαρκέλλα και η Εύα δεν ξέρουν τι να κάνουν. Τα έμαθε και ο Φώτης και έγινε έξαλλος. Ο Μίλτος μου συμπαραστεκεται πάρα πολύ. Με φροντίζει και προσπαθεί να με κάνει να ξεπεράσω και το πρώτο πάρτι της Φαιης και την πρωτοχρονιά και όλα. Θέλω να τα παρατήσω όλα και να φύγω.
Ετοιμάζω κάτι που δεν το έχω πει σε κανέναν. Σκέφτομαι να πάω να μείνω στον ξάδερφο μου και τους θειους μου στην Ιταλία. Η μάνα μου είναι μισή Ιταλίδα και έχουμε σόι εκεί. Ξέρω και την γλώσσα, θα δώσω φέτος το C2 στα ιταλικά. Το ανάλογο proficiency των αγγλικών στα ιταλικά. Το C2 στα αγγλικά το πήρα πέρυσι. Λέω να τα παρατήσω όλα και να πάω εκεί. Αλλά χωρίς απολυτήριο λυκείου τι θα κάνω? Πρέπει να κάνω υπομονή. Ή μπορεί να το τελειώσω στην Ιταλία και να φύγω από φέτος. Δεν ξέρω ακόμα.

Λίγο πριν ξεκινήσουμε απο το σπίτι μου με την Μαρκέλλα, μας έστειλαν email ότι δεν θα κάνουμε μάθημα λόγω κρύου. Δεν έχουν βάλει πετρέλαιο οι ηλιθιοι και τώρα δεν αντέχουμε στο σχολείο. Μας έχουν διαλύσει.

"Ωραία θες να κάτσω να δούμε ταινία?" πρότεινε η Μαρκέλλα.

" Πας καλά? Σιγά μη σε αφήσω να φυγεις με τέτοιο κρύο. Εδώ, στα ζεστά θα κάτσεις." με πήρε αγκαλιά και με φίλησε στο μάγουλο.
Διαλέξαμε ταινία, ξαπλωσαμε στο δωμάτιό μου, σκεπαστηκαμε με την κουβέρτα και πατήσαμε το play.

[...]

Το κινητό μου άρχισε να βουίζει μέσα στα σκεπασματα. Μέσα στη νύστα μου δεν μπορούσα να το βρω με τίποτα. Ευτυχώς δεν ξύπνησε η Μαρκέλλα. Βρήκα το κινητό μου, αλλά δεν πρόλαβα να σηκώσω το τηλέφωνο. Έχω 2 αναπάντητες από τον Μίλτο. Άνοιξα το κινητό μου για να τον πάρω, να δω τι συνέβη και με πρόλαβε εκείνος.

" Με την τρίτη το σηκώνεις? Τις άλλες δύο δεν τις καταδέχεσαι?" είπε γελώντας ελαφρά.

" Χχμμ... Συγγνώμη, κοιμόμαστε με την Μαρκέλλα. Έχει έρθει σπίτι μου από το πρωί." είπα χαμογελώντας, κοιτώντας το άπειρο. Αυτό το παιδί έχει αρχίσει να μου συμπεριφέρεται πολύ ωραία. Με κάνει να αισθάνομαι πριγκίπισσα.

" Οκειι... Σε αφήνω να κοιμηθείς. Νυσταγμένο. " απάντησε γελώντας. Έχει πολύ ωραίο γέλιο...