Μια ιστορία διαφορετική από τα κλασσικά bad boy and good girl. Η Αθηνά είναι ο ορισμός της σκύλας. Ο Πάνος είναι ένα γλυκύτατο αγόρι, αθώο, ντροπαλό, αλλά ανώριμος ως το κόκκαλο. Μπορεί να τα φτιάχνουν από την αρχή της ιστορίας αλλά εμφανίζονται κάπ...
Έκλαιγα όλη νύχτα. Σαν παιδάκι. Πονάω ακόμα. Ξημέρωσε επιτέλους. Πάω να κάνω καφέ για μένα και αν φτάσει και για τις άλλες, ας πιουν.
"Καλημέρα." πέταξα απλά και με τα μούτρα κατεβασμένα στις, για κάποιο περίεργο λόγο, ξυπνιες φίλες μου.
"Καλημέρα Μαλεφ." με κοίταξε με περιέργεια η Μαρκέλλα καθώς δεν ακολούθησε καμία έκρηξη θυμού μου μετά από το Μαλεφ. Ενώ ξέρει ότι με ενοχλεί.
"Μαρκέλλα κόψε δεν έχω όρεξη." είπα κοφτά
"Τι έχει πάλι αυτή? Δεν καλοπερασες χθες με εκείνον τον παίδαρο που φασωνώσασταν στις σκάλες?" είπε η Φαιη καθώς με κοίταζε με υπονοούμενο.
"Οχι. Και σταμάτα να νομίζεις ότι όλοι ξυπνάνε όμορφα. Να σε ρωτήσω ρε Φαιη, πως γίνεται να ξυπνάς χωρίς νεύρα?"
" Είμαι θετικός άνθρωπος. Απλά. " είπε ειρωνικά κερδίζοντας μια γκριμάτσα ξινίλας από μένα.
" Καλά σκάστε τώρα και οι δύο και πιείτε τον καφέ μπας και ξυπνήσετε." η Μαρκέλλα πάντα θέλει να αποφύγει την ένταση. Για αυτό το είπε. Ήξερε ότι άμα συνεχιζαμε να μιλάμε μπορεί και να μαλώναμε.
" Δεν θέλω να με ενοχλήσει κανείς σήμερα, έχω εργασία στην ανατομία και θέλω να συγκεντρωθω. " τους είπα καθώς ανέβαινα τις σκάλες αργά για να μην χυθεί ο καφές.
" Νταξει Μαλ. " μου φώναξε γλυκά η Μαρκέλλα. Ψέμα. Ούτε εργασία έχω ούτε τίποτα. Απλά ήθελα να μείνω μόνη για σήμερα. Το χρειαζόμουν. [...] Δεν θέλω να πάω σήμερα σχολείο. Γαμω τις Δευτέρες. Δεν θέλω όμως να χαλάω από τώρα απουσίες. Ντύθηκα,
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Έβαλα μόνο μάσκαρα και λιποσαν, πήρα την τσάντα μου και έφυγα.
[...]
Μπήκα στην τάξη και έκατσα στο θρανίο μου. Μετά από λίγα λεπτά μπήκε ο Χρήστος μέσα και έκατσε δίπλα μου.
" Γειααα." είπε ο Πάνος καθώς έβγαζε το τετράδιο από την τσάντα του. Δεν του απάντησα, δεν είχα όρεξη για κουβεντούλα.
