All Gone Wrong

Κεφάλαιο 22

" Το καλοκαίρι παντρευομαστε." είπε ενθουσιασμένη η Μαρκέλλα. Όλοι πετάξανε από την χαρά τους αλλά εγώ στεναχωρηθηκα τόσο πολύ που δεν μπόρεσα να το κρύψω.

" Και την τρίτη λυκείου θα την περάσω στο σπίτι μας με τον Μάρκο." συμπλήρωσε η Μαρκέλλα.

" Οπα όπα θα είσαι 17 οκει ο Μάρκος είναι 18 και δουλεύει, αλλά πως θα συντηρείτε ένα σπίτι μόνοι σας?" είπα γεματη απορία.

" Οι γονείς μου έχουν συμφωνήσει ήδη εφόσον θα είμαστε παντρεμένοι και ο Μάρκος έχει δικό του διαμέρισμα. Μαζί με το σχολείο εφόσον δεν θα δώσω πανελλήνιες θα κρατάω και δύο παιδάκια που έχω βρει. Συν το ενοίκιο από ένα ακόμα σπίτι του Μάρκου οπότε θα είμαστε τζετ." είπε μέσα στη τρελή χαρά.

Της χαμογέλασα ελαφρά και κατευθείαν σηκώθηκε όλο το σοι να τους φιλήσει.

Φυσικά και χαίρομαι, όποιος πίστεψε το αντίθετο είναι βλακας, αλλά άμα παντρευτεί και συζήσει από μικρή θα μείνει και από μικρή έγκυος και άμα μείνει από μικρή έγκυος δεν θα προλάβει να ζήσει τίποτα. Ούτε τη ζωή της, ούτε την νιωτη της ούτε τίποτα. Και θα καταλήξει μια κομπλεξικια γριά που μισεί τον άντρα της επειδή τον θεωρεί υπεύθυνο για όλα αυτά που δεν έζησε και θα κράζει την νέα γενιά επειδή είναι πιο απελευθερωμενοι. Θα καταλήξει σαν αυτές τις υστερικες τρελές γριές που κοροιδευουμε όλοι μας και θα είναι δυστυχισμένη. Για αυτό είμαι χάλια εγώ με αυτή την απόφαση της, επειδή  βλέπω μπροστά.

Σηκώθηκα και τους πλησίασα τελευταία. Αγκάλιασα τον Μάρκο και τον απείλησα πως αν με κάνει να μετανιώσω που τον προμόταρα στην Μαρκέλλα θα τον θάψω. Αγκάλιασα την ξαδέρφη μου και κοιταχτηκαμε στα μάτια.

" Ξέρω τι σκέφτεσαι και δεν δείχνεις την χαρά σου. Όχι δεν θα καταλήξει έτσι όπως πιστεύεις, αυτό είναι το όνειρο μου από παιδί, αυτό ήθελα πάντα και είμαι γεμάτη από τη ζωή μου για αυτό πήρα απόφαση να ρισκάρω για εγκυμοσύνη και τέτοια. Είμαι ευτυχισμένη. " μου ψιθύρισε καθώς με αγκάλιαζε για δεύτερη φορά.

" Τι ζωή έχεις ζήσει μωρέ, τίποτα δεν έχεις ζήσει." είπα ξινά, εντελώς απότομη.

" Το ξέρω, δεν χρειάζομαι κάτι άλλο. Δεν θέλω άλλες εμπειρίες. Είμαι καλά και με αυτές τις λίγες." προσπάθησε να είναι όσο πιο γλυκιά μπορεί.

"Οκει ξαδερφούλα, ό,τι πεις... Πάντως μην πείτε πως δεν σας προειδοποίησα. " είπα και στους δύο και γελάσαμε ελαφρά.

Ο πατέρας της άνοιξε μια σαμπάνια που είχαν φέρει μαζί γιατί ξέρανε τι πρόκειται να γίνει και βάλανε να πιούμε όλοι μας.
Ελπίζω να μην μετανιωσουν την πιο σημαντική απόφαση της ζωής τους.