Hürkan Gügen - Bir Romantik Komedi

11| Kahvaltı

"Ecem, Ecem geldik uyan."

"Allahım neden uyumama izin vermiyorsun?" gözlerimi açmadan sızlandığımda Hürkan'ın kıkırdadığını duydum. Ama Mert kolumdan çekiştirerek beni arabadan çıkarmaya devam ediyordu. Oflayıp kolumu kurtardım ellerinden. "Emniyet kemerini çıkartayım dur bi' salak." söylenerek kapının önünden çekildi. Ben de bütün huysuzluğumla arabadan inip omzuna tutundum. Asansöre doğru giderken "Saat kaç?" diye sordum.

Hürkan "İkiyi on geçiyor."

"Sabah büyük ihtimalle dokuzda uyanmış olurum. Siz de en geç onda kalkın." asansöre bindiğimizde aynadaki yansımama baktım. "Nasıl hâlâ güzelim ya?" ikisi de bu hallerime gülerken Hürkan şaşırmıyor da değildi.

Mert "Uykuluyken saçmalıyor genel olarak. İçmeden sarhoş oluyor gibi."

Hürkan "İlginç bir özellikmiş."

Mert "Bir de baya huysuz olur..."

Asansörün kapıları açılırken Mert'e sesimi yükselttim. "Ne huysuz-!" Hürkan anında eliyle ağzımı kapayınca şaşkınca ona baktım. Asansörden çıkmıştık. Ellerini yavaşça ağzımda çekti. "Milleti uyandıracaksın şimdi, bağırma." başımla onu onayladığımda kapıyı açıp ayakkabılarını çıkardı. Sonra beni Mert'ten alıp kucağına aldı. "Oha n'oluyor?" tek ayağımda olan ayakkabı çıkınca Hürkan beni gelin gibi yatak odasına götürdü. "Üzerini değiştirince seslen de kremini sürelim. Sonra da uyursun." yatağın ayak ucuna beni bırakıp odadan çıktı. Ben de hafiften açılmış uykumdan güç alarak pijamalarımı giydim. Dizilerdeki zengin kadınların giydiği saten pijamalardan aldırmışım anneme. Açık mavi renginde, altı uzun paçalı, üstü kısa kollu ve düğmeliydi. Düğmeleri ve yakalarındaki ince detaylar beyazdı. Gayet şirin bir takım.

Kapı çalındığında bugün giydiğim kıyafetlerimi katlarken "Gel." dedim. Kapı aralanıp içeri elinde kremimle Hürkan girince gülümsedim. Oda kısaca beni süzdükten sonra gülümsedi. "Çok tatlı görünüyorsun."

"Oh, teşekkür ederim." yanıma gelip oturduğunda sessizce oturmaya başladık. Sonra içeriden Mert'in sesini duyduk. "Ben yatıyorum! İyi geceler."

"İyi geceler."

Hürkan "İyi geceler."

İkimiz de bakışlarımızı kapıdan çekip birbirimize döndürdüğümüzde aklıma söyleyecek bir şey gelmiyordu. Benden ses çıkmayacağını anladığı için kendisi girdi söze. "İstersen uzan ben süreyim kremi." kremi havada salladığında aydınlandım. Doğru, krem için buradaydı. "Çok sevinirim." hemen yatak başlığına sırtımı yaslayıp ayağımdaki sargıyı açmak için uzandım. Ama beni durdu. "Ben hallederim." tekrardan teşekkür edip başımı da geri yaslayıp derin bir nefes verdim.

"Bugün yoruldun sanırım."

"Ayağım böyleyken biraz yoruldum."

"Peki eğlendin mi? Yani yorulduğuna değmiştir umarım diye."

"Ah evet~ Güzel bi' gündü. Teşekkür ederim." kremi morarmış ve şişmiş yerlere sürüp yedirirken saniyelik bir bakış attı. "Senden bir daha 'teşekkür' duyarsam bozuşacağız." gülüp uykusuzluktan yanan gözlerimi kaşıdım. "Ama minnet duyuyorum. Benim için bir şeyler yapıyorsunuz ve ben de doğal olara-"

"Tamam tamam, daha fazla uykun açılmadan uyusan iyi olacak." sözümü kesip cildimin kremi emdiği fark ettikten sonra ayağımı geri sardı. Dolabından rahat kıyafetler aldıktan sonra bana döndü. "Tatlı rüyalar." sessizce hareketlerini izledikten sonra hafifçe gülümsedim. "Sana da. İyi uykular." sonra da ışığı kapatıp kapıyı da arkasından çekerek çıktı. Ben de daha fazla uzatmayıp bedenimin ihtiyacı olan uykuyuya daldım.