ZÜMRÜT TAŞI

BÖLÜM 14

Başlamadan önce oy vermeyi ve satır aralarına yorum yapmayı unutmayın lütfen.

Beni buradan mahper_i tiktoktan takip edip duyuru ve  ilerleyen bölümler
İçin gelen spoilerden haberdar olabilirsiniz.❤️

Bölüm şarkısı
Sezen Aksu - ünzile

Başka bir şarkı anlatamazdı bu bölümü. Esmiranın yaşadıklarını anlatıyor diyebiliriz.💔

Keyifli okumalar...

*GEÇ/ MEMİŞ GEÇMİŞ*

Uğultular... Kulağıma biri ölümü fısıldıyordu sanki. Bağırış sesleri bana feryadı anımsatıyordu. Kimin içindi bu uğultular? Hayır, kimin içindi bu feryad-ı figan?

Duyduğum şeylere anlam veremiyordum.  Şuan avludaki herkes bizim hakkımızda konuşuyordu. Kulağıma gelen uğultuların arasından, hazerin bağırış sesleri yükselirken yer ayağımın altından kayıyordu. Ne diyeceğimi bilmiyordum.  Gözlerim kararmaya başlayınca şimal ve şems koluma girmişti.  Bunlar ne saçmalıyordu, anlamıyorum.
Oğuz nasıl bu kadar iğrenç bir iftira atabilirdi, aklım almıyor? Beni ne zaman rahat bırakacaklardı? Yanmama bile izin vermiyorlardı. Beni attıkları ateşin içinde bile rahat bırakmıyorlardı.

Ne karısı?

Aklımda hâlâ o cümle vardı; Esmira, Esved Ağa'nın eski karısı! Beynim zonkluyordu. Bakışlarım Hazer hariç her yeri geziyordu boş ve anlamsız bir şekilde. Bana bakıp fısıldayan adamlara baktım. Koca Koca adamlar utanmadan dedikodumu yapıyorlardı, bu benim umrumda değildi. İstediğim tek şey Hazerin bu sefer beni dinleyip inanmasıydı. Çok pişmandım, çok kızıyordum kendime çünkü ona daha önce anlatmalıydım, Şerefsiz Esvedten değil, benden öğrenmeliydi ama bir türlü fırsatım olmamıştı, aramız yeni düzelmişti zaten. Şimdi ise yine gönlümüzdeki yeni yeni birbirine düğümlenen pamuk iplikleri tekrar kopacaktı. Bilemedim zaten, o ipliklere her düğüm attığımda çekip koparacaklarını bilemedim.

"Parasını ödediğim kadını koynuna almaya utanmadın mı?" Diye konuştu Esved. Gözlerindeki küçümser bakışlarla hâlâ Hazer'e bakıyordu. "Babası parayı aldı ya, sana bedavaya vermiştir artık." Diye mırıldandı haddini aşmaya devam ederken.

Bu gerçeği herkesin içinde bağırması biraz daha yaktı canımı. Gözlerim dolduğunda kurumuş dudaklarımı birbirine bastırdım ağlamamak için. Babasının sattığı kıza şimdi de kaç para saydığını açıklayan adam hâlâ karşımda duruyordu ve bunu dile getiriyordu. Canımdan can koparıp götürüyorlardı. Gururumu ayaklar altına alıp üstünde durmadan tepiniyorlardı.

Dakikalar sonra gözlerim Hazeri buldu. Esvedin söylediği şeyler karşısında şaşkınlıkla duruyordu. Verecek bir cevabı yoktu çünkü hiçbir şeyden haberi yoktu. Gözlerimin içine baktığında dolu dolu gözlerle ona baktım. Gururumu ayaklar altına alan bu Anlara şahitlik etmesini istemezdim.

Gözlerime kırgınlıkla baktığında yan tarafında duran yumruğunu sıktı. Biliyordu, ona anlatmadığım içindi bu kırgınlık. Yine güveni kırılmıştı ama yinede beni savunması gözlerimi biraz daha yaşarttı. Çünkü öz kardeşim bile bana iftira atarken o hiçbir şeyden haberi olmamasına rağmen karşı durdu. "Seni kimse elimden alamayacak. Karımı doladığın o dilini kesip sana yedireceğim." Diye bağırdı Hazer. Gözleri hiç görmediğim kadar öfkeli bakıyordu.
Sinirden düzensiz nefesleri göğsünü kaldırıp indiriyordu. Ölümü fısıldayan Hareleri Esved Ağa'nın dışında hiçbir şeyi görmüyordu şuan.