The Demigod's missing lover (BasilioxReader) (Trese series #3)

20

Chapter 20

Confusion

Dalawang linggo na din simula nang pumayag ako na manligaw si basilio sa akin, and it was the best 2 weeks of my life.

He had been doing good, he shows me his sincerity on not just by affection and efforts but also in...bed.

Maybe it's safe to say na gabi-gabi namang ginagawa iyon. And every day, i would always wake up exhausted. He is big. And i can't fully adjust to his size. He is insatiable at ako...hindi naman ako nagpapatalo.

We have been happy for the last couple of weeks. Peaceful, sincere, and just...happy...

Nothing, i mean nothing...could ruin my day when we're together.

I have seen his efforts. For instance, he would buy me anything that i would want, minus the chocolates and flowers of course. In addition to that, he would often approach me with his corny pick up lines that would always make me end up bursting in laughter. Sabi niya ay nagpapaturo daw siya kay hank at sa kuya niya pero puro ka cornyhan naman ang tinuturo sa kaniya. Pinagtitripan daw siya.

My poor baby...

Narito kami ngayon sa kwarto. Nakaupo ako sa paanan ng kama habang tinitingnan siyang nagbibihis.

Sinusuot niya ang kaniyang itim na amerikana dahil aalis na naman sila nila alexandra. Pinapatawag daw sila ng chief captain of police. May ipapapatulong na naman daw na kaso.

Wala naman yung buntis nilang pinsan kaya okay lang sa'kin na manatili rito. Hindi ako mahihirapan.

"Are you sure you're gonna be okay here?" Baling niya sa akin habang tinatali ang neck tie niya.

"Of course." Sabi ko. Tumayo at humakbang papunta sa kaniya.

"Ako na" sabi ko at inagaw sa kaniya ang neck tie. "Limang taon at gano'n ka pa din. Nagsa struggle ka pa din rito"

Humalakhak siya. "You spoil me too much back then. Maybe that's why i never bothered learning"

"E paank nung nawala ako? Sino yung nagtatali nito para sayo?"

"Minsan si kuya, minsan hindi ko na lang sinusuot dahil sa pagmamadali" kamot niya sa leeg niya. Tila nahihiya.

I smiled at him. "There. Done" i patted his chest lightly. "I'm here, i'm back, so you won't struggle anymore"

He smiled. "Thank you"

He placed his fingers on my chin and leaned, planted a kiss on my lips.

Napangiti ako nang lumayo siya. "You go now. Baka naghihintay na sila sayo sa baba"

Tumango siya at hinalikan akong muli bago tumalikod. Ako naman ay bumalik sa kama at nahiga. I was just laying there at nakaramdam ako ng antok. Hindi ko na namalayan na nakaidlip na pala ako.

Nagising ako, siguro mga ala una na iyon ng hapon. Kinusot ko ang mata bago bumangon.

Tumungo ako sa baba. Naabutan kong naroon si hank, sa kusina.

"Oh? Kanina pa kita hinintay, nauna na akong magtanghalian" kamot niya sa leeg niya.

Hindi ko alam pero palagi nila akong niyaya sa tuwing kumakain sila, siguro dahil pawang mababait ang mga tao rito sa mansyon, palagi nila akong hinihintay kahit hindi naman ako kumakain.

Nagugulat nga ako na hanggang ngayon hindi pa din nila natatanto na parang may mali sa akin. It's either they already have a clue and doesn't speak out about it o talagang wala lang silang alam. But either way, i'm thankful. For now, i'm safe.