10

63 6 0
                                    

Chapter 10

Awkward

"Halika na"

Tinitigan ko lang ang kamay ni basilio na nakalahad sa harap ko. Nakabihis na siya ngayon.

Inirapan ko siya at malditang humalukipkip.

Bumuntong hininga siya ng malakas.

"Come on y/n, quit being stubborn. Kailangan nating bumaba"

"Ayoko nga diba? Ano namang gagawin ko sa baba?" Pagmamaldita ko.

"Inaantay ka na ni alexandra at kuya. Kagabi ka pa nila gustong makausap"

Tinaasan ko lang siya ng kilay. But on the inside, i was actually really nervous. Meeting the infamous alexandra again...she's the lakan, at kapag nalaman niya na aswang ako at ang mga pinagagawa kong illegal noon. I don't know what will happen to me...

And meeting basilio's twin once more....I don't know if it's a good idea na bababa pa ako.

"I-i'm just going to s-stay here..." iwas ko ng tingin.

"Hindi nga pwede" kunot noo niya. He then kneeled in front of me. "Hindi naman kita pipilitin kung ayaw mo e. Pero...sooner or later, kailangan mo silang harapin, you'll be staying here for good now"

Hindi ako nagsalita.

"You're nervous, aren't you?"

Nang humarap ako sa kaniya dahil sa sinabi niya, tumaas ang gilid ng labi niya.

"Kinakabahan ka" pag-uulit pa niya. Humahalakhak.

Inirapan ko siya.

"Hindi ako kinakabahan, bakit naman ako kakabahan?"

He just scoffed. Mas lalo ko siyang sinamaan ng tingin.

"Hindi nga ako kinakabahan!" I defended more.

"Okay. Okay. Sabi mo e" he shrugged. Clearly not believing me.

Tumayo siya, kaya tumayo na rin ako. Binawi ang kamay kong hawak niya kanina.

"I'll show you that i'm not anxious with your family." Irap ko at nauna na akong naglakad.

Tumungo ako sa pintuan at nang makalabas, nararamdaman ko naman ang pagsunod niya.

Nang nasa may hagdan na kami, at nang marinig ko ang kubyertos na tumutunog mula sa baba, napatigil ako. Napalunok.

I heard him chuckled behind me.

"Well?"

Nasa tabi ko na siya, nakangisi.

Hinawakan niya ang kamay ko pero kaagad ko ding binawi.

"I'm just...i don't know the way. But i'm not nervous" i stood my ground.

He just tsked bago iminuwestra ang kamay.

"Dito po ang daan binibini" Sarkastiko ang pagkasabi niya.

Nauna na siyang naglakad at nakasunod naman ako sa likod niya.

Bumaba na kami ng hagdan, at habang tumatagal, habang papalapit kami, mas lalo akong kinakabahan.

Shit! I'm sweating like i was a sinner stood in front of a church!

My palms were sweaty, my forehead are sweaty.

It's not the first time na nakilala ko sila. But seeing them after a long time...it felt like the first. Like i was brought back in time.

Tumigil kami sa harap ng sa tingin ko ay dining area ng bahay. I didn't have the time to appreciate how large the mansion was dahil natigilan na ako habang nakatingin sa mga taong naroroon sa lamesa.

The Demigod's missing lover  (BasilioxReader) (Trese series #3)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon