derin sızı

Bölüm 19

Çiftlikteki odasında kitap okuyan Derin kapının çalınmasıyla kafasını kaldırdı okuduğu satırlardan ,Aşk ve Gurur: Jane Austen sen bir efsanesin.

''Derin hanım doktorunuz geldi terapi için çalışma odasında sizi bekliyor.''

"Geliyorum Özlem.Şeyy o da geldi mi?"

Kıkırtısına hakim olamayan yardımcı kız ;

''Hayır Derin hanım Baran bey henüz gelmediler.''

Aşağıya inerken Özlem bir aydır birbirlerinden uzak durmaya çalışan bu ikilinin resmen haber kuşu oluşunu düşünüyordu..Doktorun zorlaması ile Derin hanımdan uzak duran Baran bey evde iken Özlemi gördüğü her an,dışarıda iken telefon ile sürekli Özlemden kız ile ilgili haber alıyordu.

''Derin uyudu mu,Derin uyandı mı, Derin yemek yedi mi,Derin bahçeye çıktı mı.''

Ezberlemişti artık bu sözleri bir aydır çiftlikte kalıyordu Derin hanım ,deli gibi aşıktılar birbirlerine, doktor Martin hatırlaması için Barandan kızdan uzak durmasını rica etmişti,Baran bey sürekli somurtuyordu,Derin hanımda bütün gün Baran beyi soruyor geliş yolunda sürekli onun gelişini gözlüyor o da sürekli somurtuyordu Baran bey gelince de ona kötü kötü bakıyordu.Tüm yardımcılar pembe dizi izler gibi ikisini izliyor gözlemlediklerini birbirlerine anlatıyordu.

Üzerine ince bir hırka geçiren Derin hızlıca çalışma odasında onu bekleyen Martının yanına indi.Kapıyı tıkırdatıp içeri girdi.

''Selam Martin.''

'' Merhaba Derin bu gün nasılsın var mı bir gelişme.''

''İyiyim yine aynı, bazı şeyler hatırlıyorum kopuk kopuk aralarındaki bağı kuramıyorum ,eeee bu gün ne konuşacağız Martin çocukluğum ergenliğim her şeyi konuştuk neredeyse.''

Martin Derinin ailesi ile ilgili olan problemleriyle başlamış kızın tüm hayatını dinlemiş önerilerde bulunmuştu,Derin geçmişini babasına olan öfkesini Martinle yenmiş tam kabullenmese de ailesiyle buzları eritmeye karar vermişti .İçine kapanık hali gitmiş daha neşeli ve pozitif bir hale dönüşmüştü.Oturdukları karşılıklı koltuklarda doktor hasta gibi değil de iki dost gibi dertleşmişlerdi günlerdir ,elindeki kağıtları sehpaya bırakan Martin ;

''Bu gün Baran'ı konuşacağız.''dedi.

''Baran'ı mı sanırım bu iyi bir konu değil.'' ''

Neden?İlk uyandığın gün aranızda özel bir bağ var gibiydi.''

Oturduğu koltukta mutfaktan yemek öncesi kurabiye aşıran küçük bir kız gibi suç üstü yakalanmışçasına hareketlendi kız

''Ben....hem ben hafızasını kaybetmiş bir kızım o an ki şokla ....o da maşallah orada dağ gibi durunca......''

''Dağ gibi.''

''Dağ gibi mi dedim ben şey ....yani .....demek istedim ki güven verir gibi....''

'' Derin lütfen bana dürüst ol konuştuklarımızın aramızda kalacağını biliyorsun hem bu son terapimiz senin dağ resmen beni burada bir aydır esir tutuyor.O yüzden açık olalım mı?''

"Tamam açık olacağız.''

''Anlat bakalım Derin Baran sana ne hissettiriyor.''

Tuttuğu nefesi gürültülü bir şekilde bıraktı.

"Baran....Baran her şey sanki ya da hiç bir şey mi bilmiyorum.Ama o yokken onu merak ediyorum resmen yolunu gözlüyorum,sanırım onu özlüyorum.O yokken sanki kalbimin yerinde kocaman bir delik oluyor böyle anlatamadığım bir boşluk ,sonra gelince böyle ağzının içinde nasılsın demiyor mu onu boğmak istiyorum ,gözlerime bile bakmıyor hep uzak duruyor benden bir de öyle bakmıyor mu bazen ,sinir oluyorum.Oysa ben tam hatırlayamıyorum ama anlatılanlardan ve hatırladığım bazı görüntüler sanırım beni öpmüş,öptü yani biliyorum ben geçmişimle hesaplaşamadığım için kimseye yakınlık hissetmedim ,hoşlanmadım bile ama o benim kalbime girmiş bir şekilde nasıl oldu ,neden o bilmiyorum ama o yakınlarımda olunca eksik hissetmiyorum sanırım, ama öyle uzak durunca deli ediyor beni; lütfen izin ver Martin bende evime gideyim normal hayatıma döneyim.''