derin sızı

                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                               ''Fazla mı abarttım yine Salih abi?''

Aslında bu alışveriş olayını abarttığının Derin de farkındaydı;kocaman kolileri indirip giden yapı market elemanları onları eve çıkaramayacaklarını söyleyip hızla gitmişlerdi.

Ellerini beline yerleştirmiş ona bakan adamın yüzündeki ifade abarttığını bir kere daha yüzüne vuruyordu ama bu evi çok sevmişti.Yedi aydır bitmek tükenmek bilmeyen "yeni ev'' alışverişi otopark görevlisinin bile dikkatini çekmişti, ne de olsa kocaman kutuları beraber taşıyorlardı.

Adam gülümsedi içtenlikle, bu kızı seviyordu, bu devirde hele de böyle kalbur üstü insanların yaşadığı bu sitede, kız bir mücevher gibiydi.Yardımları için sürekli teşekkür ediyor, mahcup oluyordu.Oysa bu adamın işiydi özellikle ona Derin Hanım diye hitap etmesini istemiyordu.

''Salih abi ben senin kızın yaşındayım lütfen bana ismimle seslen'',demişti ilk zamanlar .

''Bu uygun olmaz Derin Hanım site yönetimi bunu uygun görmez biliyorsunuz.'' demişti Salih.

Derin de tabii ki bunu biliyordu evi çok beğensene bu soğuk komşuluk ilişkilerinden hoşlanmıyordu.

Hatta yedi aydır koca apartmanda (ki bu yüz küsur daire ediyordu.)bir Allahın kuluyla selamlaşmamıştı.
Aslında bir iki kibar selam verme girişiminde başarısızlığa uğrayınca,hepsinin zengin züppeler olduğuna karar vermiş umrunda da olmamıştı.

Zengin insanlara ön yargılı değildi aslında;patronu Orhan Beyi çok sever saygı duyardı.Orhan Bey olmasaydı hayatı bambaşka bir şekilde olurdu.

Ona emredildiği gibi.....

Bunu düşününce içi buruldu yine, kalbi sızladı ama bu sızıyla yaşamayı öğreneli yaklaşık altı yıl oluyordu.Kafasına üşüşen anıları zihninin en kuytularına itti yine, bu onlarla baş etmenin tek yoluydu.

Kolileri asansöre yerleştirmişlerdi ki otoparkın araç giriş kapısından pekte normal olmayan bir hızla simsiyah bir araba giriş yaptı.Kıza yardım etmekle meşgul olan görevli ,bu beklenmedik giriş karşısında haklı bir telaşa kapıldı, bu sitede bu tarz bir durum nadiren olurdu.

''Teşekkürler Salih abi gerisini ben hallederim.''dedi Derin.

Adamın gerginliği onu da etkilemişti.İstediği tek şey evine gidip dekorasyonunu yeni bitirdiği kış bahçesi tarzındaki balkonunda akşamını kitap okuyarak geçirmekti.Orada huzuru bulmuştu yıllardan sonra.Huzurunu kaçıran tekşey bu alanın yan daire ile ortak kullanım alanı olmasıydı.Ama aylardır o dairede ne bir ses duydu ne de bir ışık gördü,ayda bir temizlikçi kadın gelip temizleyip gidiyordu.İlk geldiği gün böyle güzel bir manzaraya sahip olupta plastik bir sandalye bile konmamış balkonu görünce şaşırmıştı, bazı insanlar sahip olduklarının değerini bilmiyordu anlaşılan.

Kırk sekiz numaraya basmıştı ki asansörün kapısı tam kapanacakken tekrar açıldı.Derin bu esnada kafasında kolileri taşımak için stratejik planlar yapmakla meşgüldü.

Sonra dikkatini içeriye giren adama yönlendirdi.

"Aman Allahım''dedi içinden.''Bu ne biçim bir adam çok yakışıklı..Saçmalama kızım hiç mi uzun boylu yakışıklı adam görmedin altı üstü bir erkek''yine iç sesiyle kavga ediyordu.

Adam ne tuhaf bakışlara sahipti böyle kızgın,sakin,derin,korkutucu,güvenli.''Kendine gel kızım sana ne önüne bak.''Derin ilk kez dış görünüşü hakkında endişelendi.

Keşke biraz daha özenseydi, üzerinde basit bir jean ve tişört, spor ayakkabı vardı.Aman tanrım sıfır makyaj,at kuyruğu saçlar.Adamın kendisine bakmaya tenezzül etmemesini anlayabiliyordu.İçeri girdiğinde bedeni tüm kabini kapladı sanki kutulara kızgınca baktı.Sadece bir an o büyüleyici gözleriyle Derine de baktı ve kırk sekize bastı.Bu asansör bu kadar yavaşmıydı ki ,sanki milim milim ilerliyor.Nihayet....

Kapı açıldı adam hemen asansör kabininden dışarı çıktı,sonra bir anlık tereddütten sonra durdu,geriye döndü.Önce Derin'e sonra kolilere baktı.Hiç birşey söylemeden iki koliyi sanki yastık taşıyormuş gibi yerden kaldırdı.Derin'in kapısına yöneldi

''hey bu adam dairemin bu olduğunu nereden biliyor.''diye hayrete kapılmışken adam.....

Kolileri kapıya bıraktı ve kızın teşekkür etmesine zaman vermeden yan daireye yöneldi ve kıza bir kez daha bakmadan içeriye girdi.Bu sırada kızın zaten iri olan gözleri kocaman açılmıştı,düşündüğü tek şey vardı

''olamaz ortak balkon''....