Βηματίζω στα σκαλιά της πολυκατοικίας, όπου μένει ο Δημήτρης, με το ελάχιστο άγχος μου να είναι φανερό στους γύρω μου. Κρατώ σφιχτά την χάρτινη σακούλα, η οποία περιλαμβάνει το δώρο του και προσπαθώ να σκέφτομαι θετικά.
Φτάνοντας μπροστά από την κύρια είσοδο του διαμερίσματος , έστρωσα καλύτερα με τα δάχτυλα των χεριών μου, την ξανθιά περούκα μου.
Αφού πήρα δύο βαθιές ανάσες, χτύπησα το κουδούνι καθώς και την ξύλινη επιφάνεια της πόρτας, έτσι ώστε να σιγουρευτώ ότι θα ακουστώ! Η μουσική και η βαβούρα από τις ομιλίες ήταν τα πρώτα πράγματα που "ανίχνευσαν" τα αυτιά μου.
Η πόρτα τελικά άνοιξε και πίσω από αυτήν, εμφανίστηκε ο Δημήτρης ντυμένος στα μαύρα, υποδυόμενος τον βρικόλακα.
"Χρόνια πολλά!" αναφώνησα ενθουσιασμένη και όσο πιο δυνατά μπορούσα, πέφτοντας στην αγκαλιά του.
"Σ' ευχαριστώ βρε σκατούλα! Πώς είσαι;" με ρώτησε αφού με κοίταξε καλά-καλά.
"Τώρα που σε βλέπω τέλεια!" αναφωνώ και του προσφέρω τη χάρτινη σακούλα με το δώρο του "Αυτό είναι για σένα!".
"Ευχαριστώ πολύ βρε Χαρά μου! Δεν ήταν ανάγκη..." μου λέει και αφήνει ένα φιλί στο δεξί μου μάγουλο.
"Πέρασε μέσα!" κάνει νόημα να περπατήσω προς το εσωτερικό του πολύχρωμου και πολυφωτιζόμενου διαμερίσματος, ανοίγοντας περισσότερο την εξώπορτα.
Έτσι λοιπόν, προχώρησα προς τα μέσα και το πρώτο πράγμα που αντίκρισα ήταν ο Πάρης ντυμένος Joker ,να χαζογελά με την Κέλλυ,την αδελφή του Δημήτρη.
Κρίμα οι matching στολές!
"Ακόμα μαζί του ασχολείσαι;" άκουσα τη φωνή της Άννας, νομίζω, όσο παρακολουθούσα τον γελοίο να μιλάει με την άλλη.
Προς μεγάλη μου έκπληξη γύρισα το κεφάλι μου, προς τη κατεύθυνση της φωνής και εντόπισα την Άννα. Φαινόταν αρκετά πρόθυμη για να μιλήσει με ηρεμία.
"Άννα, τί - τί κάνεις εδώ;" κατάφερα να ρωτήσω αφού πρώτα χίμηξα στην αγκαλιά της.
"Με κάλεσε ο Δημήτρης,αν και μεταξύ μας, πιστεύω ότι ήθελε να τα βρούμε." απαντά και τότε μπαίνω στο νόημα της πρόσκλησης της.
Την κοίταξα με ένα βλέμμα γεμάτο ενθουσιασμό και τότε ήταν η ώρα που είπαμε και οι δύο ταυτόχρονα: "Συγνώμη!" . Το σημαντικότερο όμως είναι ότι την εννοούσαμε και νιώθαμε μετάνοια για την συμπεριφορά μας.
"Πες μου..." ζητάει και αμέσως καταλαβαίνω ποιό περιζήτητο θέμα, θέλει να θίξουμε.
"Θα το σταματήσω. Δεν πάει άλλο!" εξομολογήθηκα έχοντας λίγο πείσμα.
BẠN ĐANG ĐỌC
Χαρά μου πού είσαι;
ChickLit"Χαρά μήπως έχεις αρχίσει να την πατάς μαζί μου;" με ρώτησε με υπεροπτικό ύφος σταυρώνοντας τα χέρια του κάτω από το στήθος του. "Εγώ;" ρωτάω δήθεν θιγμένη χτυπώντας απαλά τα δάχτυλα του χεριού μου στο στήθος μου, υποδεικνύοντας με "Εε δεν είσαι με...
