Μια νέα μέρα άρχισε, όπως λέει και η Σκαρλετ!
Η ώρα είναι δύο το μεσημέρι κι εγώ κατευθύνομαι μαζί με την Στέλλα προς το σπίτι μου για φαγητό.
Ο μεσημεριανός ήλιος λάμπει περήφανα και κάπως έτσι, εύκολα καταλαβαίνει κανείς, ότι πλησιάζει το Πάσχα (και δυστυχώς η εξεταστική του δεύτερου εξαμήνου).
Η διαδρομή μέχρι την πολυκατοικία μου είναι ήσυχη καθώς και οι δύο είμαστε αμίλητες. Η Στέλλα παραμένει σκυθρωπή εξαιτίας των χθεσινών γεγονότων κι εγώ δεν ξέρω πως να βελτιώσω τη διάθεση της.
Μόλις επιστρέψαμε στο διαμέρισμα,η φίλη μου κατευθύνθηκε κατευθείαν προς τη κουζίνα για να φάει το υπόλοιπο κέικ που περίσσεψε από χθές.
"Θες να φάμε πρώτα τις φακές και μετά το γλυκό;" την ρωτάω και νιώθω ότι έχω πάθει μετάλλαξη εξαιτίας του Πάρη.
Ακούς εκεί φακές.
Φαΐ πριν το γλυκό.
Τέλος ,πρέπει να πάρω απόφαση ότι είναι κακή επιρροή!
"Τί φακές ονειρεύεσαι; Σε λίγο θα με στείλεις και γυμναστήριο!" λέει και δαγκώνει μια θαρραλέα μπουκιά.
"Εγώ φταίω που ασχολούμαι με την υγεία σου!" σχολίασα με θεατρινιστικο θυμό.
"Από πότε εσύ -" τρεις χτύποι στην πόρτα σταμάτησαν μονομιάς τη "διαφωνία" μας.
"Περίμενε! Πάω να δω ποιός είναι." της εξηγώ και λαμβάνω μία καταφατική κίνηση του κεφαλιού της.
Σηκώθηκα από την καρέκλα μου και κατευθύνθηκα με μέτριο βήμα προς την πόρτα της κυρίας εισόδου. Ξεκλείδωσα και άνοιξα.
Από το μικρό άνοιγμα της πόρτας ξεπρόβαλλε ο Μάρκος, ο οποίος ήταν φουριόζος.
"Είναι εδώ η Στέλλα;" ήταν το μόνο που είπε. Ούτε ένα "καλησπέρα" δεν ξεστόμισε.
"Καλησπέρα και σε σένα Μάρκο!" ειρωνεύτηκα και σήκωσα ελαφρώς το δεξί μου φρύδι "Είναι μέσα..." του δείχνω με το χέρι μου το χώρο της κουζίνας και εκείνος τρέχει προς τα 'κει.
"Θες κάτι;" ακούω τη φωνή της Στέλλας "τυλιγμένη" από θυμό και ψεύτικη αδιαφορία.
"Όχι μωρέ! Το μόνο που ζητάω είναι να απαντάς σε κανά τηλέφωνο ή και μήνυμα γιατί ο κόσμος ανησυχεί. Δεν μπορούμε να ξέρουμε ότι μας αγνοείς και κάθεσαι μαζί με τη Χαρά!" αντιγυριζει εξίσου θυμωμένος, καταλήγοντας να ακούγονται οι φωνές τους σε κάθε γωνιά του διαμερίσματος.
"Δεν ήξερα να κάθομαι πάνω από το κινητό , περιμένοντας να μου δώσεις λίγη σημασία!" ουρλιάζει η Στέλλα και σηκώνεται όρθια για να έρθει αντιμέτωπη με τον "κολλητό" της.
ESTÁS LEYENDO
Χαρά μου πού είσαι;
Chick-Lit"Χαρά μήπως έχεις αρχίσει να την πατάς μαζί μου;" με ρώτησε με υπεροπτικό ύφος σταυρώνοντας τα χέρια του κάτω από το στήθος του. "Εγώ;" ρωτάω δήθεν θιγμένη χτυπώντας απαλά τα δάχτυλα του χεριού μου στο στήθος μου, υποδεικνύοντας με "Εε δεν είσαι με...
