Άλλο ένα βράδυ με βρήκε εν ώρα εργασίας, πλάι στον Δημήτρη. Η ώρα ήταν μία τα μεσάνυχτα και μόνο ένας πελάτης είχε μείνει στο μπαρ, μίας και ήταν καθημερινή και σπάνια έχουμε μεγαλύτερο αριθμό πελατών,στα μέσα της εβδομάδας.
"Εμείς παιδιά μου,οι Έλληνες μαφιόζοι, είμαστε πολύ καλά παιδιά σε σχέση με τους ξένους." ένας κύριος ηλικίας εξήνταπέντε ετών, ήταν ο τελευταίος πελάτης μας,ο οποίος -όπως ισχυρίζεται- βρίσκεται χρόνια στον κόσμο της νύχτας.
"Εγώ αυτή τη διαφορά δεν μπορώ να την καταλάβω!" λέει ο Δημήτρης και τον παρακολουθώ με αινιγματικό ύφος "Και οι μεν και οι δε, είναι μπλεγμένοι με την μαφία! Κακό κάνουν ανεξαρτήτως καταγωγής!" συνεχίζει και μένω άφωνη. Είναι τώρα συζήτηση αυτή που πιάνουμε;
"Ωραίες απορίες έχεις κι εσύ! Άσε τον τρελό στην τρέλα του και μην μιλάς!" του λέω όσο πιο ψιθυριστά μπορώ, ούτως ώστε να περάσει απαρατήρητος ο σχολιασμός μου,από τον κύριο που βρίσκεται μπροστά μας. Γιατί αν είναι όντως άνθρωπος της νύχτας,με βλέπω να γίνομαι κηδειόχαρτο!
"Τα συμβόλαια θανάτου παιδί μου,στο χώρο της ελληνικής μαφίας είναι πάνω από πενήντα χιλιάδες ευρώ. Όμως στις μέρες μας με έξι χιλιάδες, μπορεί ο κάθε αιμοδιψής να κάνει το φόνο του και όλα να είναι πένα!" μας εξηγεί ενώ χτυπά ελαφρώς το τσιγάρο του, πάνω απ'το σταχτοδοχείο, για να αποβάλει την περιττή στάχτη.
"Αυτοί που παίρνουν μόνο έξι χιλιάδες ευρώ, είναι Έλληνες νονοί της νύχτας ή ξένοι;" ρώτησε ο Δημήτρης ενώ άρπαξε "στα τυφλά" λίγους από τους ξηρούς καρπούς του μαφιόζου.
Πάει γυρεύοντας...
"Είσαι με τα καλά σου; Ποιός Έλληνας θα πάει να αφαιρέσει τη ζωή κάποιου για έξι ψωροχιλιάρικα; Ένας σωστός Έλληνας που σέβεται τον εαυτό του, παίρνει πολύ περισσότερα χρήματα. Έχει αρχές και ήθος! Αυτοί οι ξένοι που έρχονται από γειτονικές χώρες μας χαλάνε το όνομα και την πιάτσα. Έρχονται και μας κλέβουν τις καλές δουλειές..." εκφράζει τα παράπονα του,κι εγώ θέλω να χτυπήσω -με φόρα- το κεφάλι μου στον τοίχο.
Ρίχνω μία διακριτική ματιά στον Δημήτρη,ο οποίος άκουγε με αξιοσημείωτη προσήλωση τον εν λόγω κύριο. Από την άλλη εγώ προσπαθούσα να βρω έναν τρόπο για να καλέσω την αστυνομία ή έστω να διώξω αυτόν τον τύπο από εδώ. Με αγρίευε η παρουσία του...
"Και ερωτώ: Πού βρίσκεται το κράτος και ο πρωθυπουργός; Τί ευθύνες αναλαμβάνουν για όλη αυτή την κατάσταση; Φράγκο δεν μας μένει , παλικάρι μου!" κάνω νόημα στον Μήτσο,με την ελπίδα ότι θα καταλάβει πως πρέπει να τον διώξουμε ευγενικά, αφού είναι λιώμα από τη βότκα.
ESTÁS LEYENDO
Χαρά μου πού είσαι;
Chick-Lit"Χαρά μήπως έχεις αρχίσει να την πατάς μαζί μου;" με ρώτησε με υπεροπτικό ύφος σταυρώνοντας τα χέρια του κάτω από το στήθος του. "Εγώ;" ρωτάω δήθεν θιγμένη χτυπώντας απαλά τα δάχτυλα του χεριού μου στο στήθος μου, υποδεικνύοντας με "Εε δεν είσαι με...
