'Ínce yapraklı ağaçların altından geçerken bir hanımeli kokusu sardı o nahif bedenimi' diye başlamak isterdim ama ne ben o güzel ormanlara gittim ne de o çiçekli bahçeler beni keşfetti. Hayal dünyam geniştir diye doldurdum kokuları heybeme. Az gidip uz gitmedim varacağım yer kendimdi de çok yol yürümek zorunda kaldım.
.
..
.
.
-insanın kendisine varamaması nasıl bir şey peki?
+yanı başında su bulunan bahçeyi sulamamak gibi düşün sahipsin ama kullanmıyorsun.
.
.
.
.
.
.
.
.
Susadın mı? Al benim mataramdan iç...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sillage "KOKUNUN İZİ"
ŞiirHer koku kendine hastır. Ya anıların kokusu varsa? Hayır, hayır ya her insanın kendine has bir kokusu varsa? Kokuların sahipleriyle şiir tadında tanışmaya hazır mısın..?