"ඔහ්...අනී...ඔම්මා..... බේරගනීයෝ....... යක් ශී..... මාව කන්න එපෝඕ..... මං රහ එකියක් නෙමෙයි...... අනේ.... ඔම්ම...... බුදාම්මෝ......"
යුන්බ්යෝල් පුලුවන් තරම් හයියෙන් මොර දුන්නෙ එක එක භයානක මනස්ගාත හිත් හිත පාරෙ ඇවිදගෙන යද්දී එකපාරටම කොහෙද මංදා ඉදගෙන ඇගට පැන්න එකෙක් නිසා. දෙන්නම 'දෝයි' ගාලා මහී ආන්ටි ව හග් කරලා පෙරලිල පෙරලිලා ගියා.
"ආහ්.... අනී ඔමොනී..... ආහ්.... මගේ කකුල.... ආහ්.... මේ..."
පැන්න යකා ත් කකුල බදං බෙරිහන් දෙනවා.
"අනී...අනී..... දැන්ම මාව කන්න එපෝ....... චේබල්.......මගේ ඇඟ දිහා බලනවකෝ..... පාන් කාලක් කන්න මස් කලඳක් තියෙනවද?....අහ්...... මං තාම බැඳලත් නෑ මිස්ටර් යකෝ.......ඕනෙ නං මගේ හබියව දෙන්නම්......මං වෙනුවට....."
ඇස් දෙකත් වහගෙන බිමත් බඩගාගෙන යුන්බ්යෝල් කෑ ගහන්නේ ඇගට පැන්න යකාටත් පයින් ඇන ඇන. යුන්බ්යෝල් ගේ සපත්තු පාරවල් එහෙන් මෙහෙන් කාපු යකා ත් යුන්බ්යෝල්ට වඩා හයියෙන් කෑගහන්න ගද්දී යුන්බ්යෝල් එක පාරටම කෑගහන එක නවත්තලා ඔලුව හිමීට හරෝලා පිට උඩ ඉදගෙන ඉන්න යකා දිහා බලාගෙන හිටියේ ඇහිබැමත් උස්සගෙන.
මොන රෙද්දක් ද යකෝ මේ... මං ද යකා...මූ ද යකා.... බය වෙච්චි එකා පැත්තක මේකනේ යකෝ කෑගහන්නේ..... අනේ මංදා මේ කාලේ හැදෙන යක්කුත් නේද?
"යාහ්...... මොකාද මගේ කොන්දට පැන්න ඇජස්ටබල් ගස් ගෙම්බා.... බැහැපිය බිමට..... යකෙක් කියලා බලන්නෑ මං නැගිට්ටොත්...... පරලොවෙන්වත් කසාදයක් බැඳගන්න බැරි වෙයි ආ......"
YOU ARE READING
The Blue Cherry Blossom || PJM || COMPLETED ||
Fanfiction"මොනා ද මොනාද ඕඩ[ර්] කරේ?"- ජිම් පප්පා රවාගෙන මගේ ගාවට ආවෙ එහෙම කියාගෙන. -"ලෝකෙටම කිහිපයක් විතරක් තියෙන ඇජස්ටබල් යටිතල පහසුකමක්. ඇයි මොකෝ? තමුසෙටත් ඕනේද?" මූනත් නිකන් අහක බලාගෙන යද්දී පෑගිච්ච ගොම් බෙට්ටක් කරගත්ත එයා ආවටත් වඩා ඉක්මනට එතනින් ගි...