Chapter 17

58 5 0
                                    

"යනවා ද  නැද්ද? යනවා ද නැද්ද ?එක්කෝ යනවා...... ආයිශ්...ඒත් බෑ..... කමක් නෑ....යනවා.......අනේ බෑත් වගේ......යනවා.....බෑ.......යනවා......බෑ........."


ජිමින් යුන්බ්යෝල් ගේ දොර ඉස්සරහා එහේ මෙහේ යන ගමන් හිතුවේ එයාට කතා කරනවාද කිය කිය හිත හිත.



"අයිශ්.... මට හාට් ඇටෑක් එකක් එයි මෙහෙම ගියොත්..... ඔමෝ..... හාට්ටුව මගේ..... ජෙනි පරාදයි..... හරී......හරී.....ජිමින්...... හොද හුස්මක් ගන්න....... ආයෙ පිට කරන්න......ඔයාට මේක කරන්න පුලුවන්.......ඔව්.... ඔයා තමා යුනි එකේ සින්හයා......දේ......"


ජිමින් විනාඩියක් එතනම ඉදගෙන හුස්ම ඉහල පහල ගත්තේ සංසුන් වෙන්න ඕනේ නිසා. එක අතක් දොර බෝලේ තියාගෙන එක අතක් පපුවේ තියාගෙන ටිකක් වෙලා ඇස් දෙක වහගෙන ඉදලා ඇස් දෙක ඇරියේ කාමරේට යනවමයි කියලා හිතාගෙන.



වෙව්ල වෙව්ල හිමීට දොර බෝලේ කරකවද්දිම වගේ පශ්චාත් භාගෙට වැදුනු පාරක් නිසා හෙන ගැහුවා වගේ 'දොඟ් ගාලා දොරත් බදාගෙන කාමරේටම ජිමින්ව පතබෑවුනේ පෙරේතයා පොලේ ගැහුවා වගේ. එකපාරටම මේ මොකද්ද උනේ කියලා හිතාගන්න බැරි වෙච්චී ජිමින් ඉක්මනටම ඇස් දෙක වහගෙන අත් දෙක එකතු කරලා කෑගැහුවේ වැටුන විදිහටමයි.


¡Ay! Esta imagen no sigue nuestras pautas de contenido. Para continuar la publicación, intente quitarla o subir otra.


"මියානේ....යුන්බ්යෝල්..... හිතලා වැටුන්න්නෑ.....මියානේ......"


යුන්බ්යෝල් ගේ සද්ද්යක් නැති තැන එක ඇහැක් ඇරලා බැලුවේ මේ වෙද්දී එයාගේ කටින් දන්න නොදන්න මේ ලෝකෙවත් නැති නම් ගොඩාක් එලියට පනින්න ඕනේ උනත් එයාගේ මීක් සද්දයක්වත් ආවේ නැති නිසා.

The Blue Cherry Blossom || PJM || COMPLETED ||Donde viven las historias. Descúbrelo ahora