''යාහ්හ්හ්හ්හ්........ ජන්කුකාආආආආආආ..............''
ජිමින් ගේ කන්කළු වොයිස් එක බැන්ග්ටෑන් ඩෝම් එක පුරාම් රව් පිලිරැව් දුන්නා.
"ඔමෝ.... ශොක් වෙච්චී ඔප්පේ..... මොකද්ද ඒ සද්දේ..... ඔයාලා තඩි කුළු හරකෙක් හුරතලේට හදනවාද ආහ්? තප්පුලන හැටියට හොදට වැඩුනු අං දෙක දෙපැත්තෙන් ලියලපු තඩි ම තඩි එකෙක් වගේ....."
යුන්බ්යෝල් බය වෙලා වට පිට බැලුවේ ඩෝම් දෙදරුම් කන ඒ සද්දෙට ගැස්සිලා. ඒ විතරක් නෙමෙයි ජින් ගේ අතේ වෙලිලා.
"ආහ් ඔව්..... ඉන්නවා. එකෙක් නෙමෙයි තුන් දෙනෙක්ම. දැන් නං ඔය තප්පුලන්නේ ජිමින් කියලා එකෙක්. අර.... යම රජා.....?"
ජින් හිනාවත් කාගෙන කියද්දී යුන්බ්යෝල් ගේ මූණ දෙක වුනා.
"ආහ් ඒකගේ නම බිමින් ද? නම බිමින් උනාට යන්නේ නං සෑහෙන්න උඩින් වගේ."
"අනී.... ජිමින්. ජි.....මි....න්."
"මොකා හරි...මේ ඒක නෙමෙයි ශොක් වෙච්චී ඔප්පේ..... මෙහේ ඔක්කොම ඔප්පලා ද ඉන්නේ?"
"ම්ම්ම්? ඔයාගේ වයස කීයද යුන්බ්යෝල්?"
"22යි නේ....හී......."
"ආහ්.... එහෙනං ඔක්කොම ඔප්පලා තමා. මෙහෙ ඉන්න පොඩි තුනටත් 23ක්."
ජින් යුන්බ්යෝල් ගේ කාමරෙන් එයාගේ බෑග් එක ගෙනැත් තිබ්බා.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
YOU ARE READING
The Blue Cherry Blossom || PJM || COMPLETED ||
Fanfiction"මොනා ද මොනාද ඕඩ[ර්] කරේ?"- ජිම් පප්පා රවාගෙන මගේ ගාවට ආවෙ එහෙම කියාගෙන. -"ලෝකෙටම කිහිපයක් විතරක් තියෙන ඇජස්ටබල් යටිතල පහසුකමක්. ඇයි මොකෝ? තමුසෙටත් ඕනේද?" මූනත් නිකන් අහක බලාගෙන යද්දී පෑගිච්ච ගොම් බෙට්ටක් කරගත්ත එයා ආවටත් වඩා ඉක්මනට එතනින් ගි...
