ကြည်ပြာရောင်နေ့စွဲများ

ရက်စွဲ (၈)

ဇန်နဝါရီ ဆောင်းဟာ နမ္မတီး အနီးတစ်ဝိုက် မိုးကောင်း၊ဟိုပင်၊ တို့မှာ ပိုအေးနေသလိုခံစားရမိပါသည်။ ဒီဇင်ဘာ ကျောင်းပိတ်ရက်တို့ကုန်လွန်ပြီး ဇန်နဝါရီ လသို့ကူးပြောင်းခဲ့သည့်အလျောက် ဒုတိယ နှစ်ဝက် စာမေးပွဲ အမှတ်စာရင်း တို့လဲ ထွက်ပေါ် ခဲ့သည်။ စူးကျယ်အောင် နှင့်အဒီးတို့အမှတ်စာရင်းများမှာ ထိပ်ဆုံးကျောင်းသားအဖြစ် ကိုယ်စားမပြုနိုင်သည့်တိုင် အလယ်လတ် ကျောင်းသားထက်မကတော့ဖြစ်ခဲ့ရပါသည်။ သူတို့နှစ်ယောက်လုံး သေချာ ပိုင်နိုင်စွာ တွက်ချက်ထားမိလိုက်ကြသည်။ ဒီနှစ်ကို နှစ်ယောက်လုံးနှစ်ချင်းပေါက်အောင်လိမ့်မည်ပေါ့။ မနက်စောစော စူးကျယ်အောင်တစ်ယောက် စျေးထဲ ရောက်နေခဲ့သည်။ အပါကြီးမပါပါ။ အပါကြီး မှာလိုက်သည်များကို စျေးထဲ လှည့်ပတ်ဝယ်လိုက်သည်။ ဘာတွေပါပြီလဲ။ စုံပြီလား။ တစ်ချက်ပြန်စစ်ကြည့်လိုက်သည်။ အများစားကြီးတော့မဟုတ်ပါ၊ ဖတ်ဖယ်ရွယ်က နှစ်စည်း၊ ငါသေးလေး တစ်ထုပ်၊ ကလပ်ဆိုင် ၃စည်း(တစ်ခြားဒေသတွေမှာတော့ ကန့်လန့်ဆိုင်(သို့) ကိုက်လန်ဟုခေါ်သည်) ၊ငရုတ်ကောင်းမှုန့်တစ်ဗူး၊ ကြာညိုတစ်ပုလင်း(ပဲငံပြာရည်ဟုလဲခေါ်သေးသည်)။
ဒီနေ့တော့ စူးကျယ်အောင်အကြိုက် ငါးသေးသေးလေးတွေကို ဖတ်ဖယ်ရွက်အုပ်ကာ အပါကြီးချက်ပေတော့မည်။ အရင်ကတော့ ဖတ်ဖယ်ရွက် ကိုဝယ်စရာမလိုပါ ။စူးကျယ်အောင်တို့ ခြံထဲတွင် တစ်ပိုင်တစ်နိုင် စားလောက်ရုံ စိုက်ပျိုးထားတာရှိပါသည်။ တစ်မြန်နေ့ကမှ ကြက်တွေ လာဆိတ်သွားလို့ ဝယ်လိုက်ရခြင်းဖြစ်သည်။ ဒီဒေသမှာက အိမ်တိုင်းလိုလို မုန်ညှင်း၊ဂေါ်ဖီ၊ ပဲသီး၊ ကန်စွန်းရွက်၊ အစရှိသဖြင့် စိုက်ထားတတ်ကြသည်။ ထို့ကြောင့်လဲ မုန်ညှင်း တစ်စည်းမှ မြန်မာငွေ ၁၀၀/၁၅၀ သာ ပေး၍ လတ်လတ်ဆတ်ဆတ်စားရနိုင်သည်။ စျေးကအပြန် မေပ ဆိုင်မှာ ထုံးစံအတိုင်း တို့ဟူးပျော့ စားဖို့ ဝင်ထိုင်လိုက်သည်။ ဆန်စီး၊ ခေါက်ဆွဲ၊ တို့ဟူးပျော့ရသည်။ တို့ဟူးပျော့ကိုမှ ခေါက်ဆွဲနှင့်စားမလား ခေါပုပ်ကင်နှင့်စားမလား ရှိသေးသည်။ ခေါပုပ်ပြားလေးတွေကို မီးသွေးမီးဖိုထက် ကင်၍ တို့ဟူးပျော့နှင့် ရောထည့်ကာ ကြာညို များများလေး ဆမ်း၍ စားရသည်မှာ အာခံတွင်းထဲ ဆိမ့်ဝင်သွားပေသည်။ ပန်းကန် ပြောင်ကုန်စင်သည်အထိ ပင် စားလိုက်သည်။ထို့နောက်တော့ စျေးထဲက ဝယ်ခြမ်းလာတဲ့ စားစရာ ထည့်ထားတဲ့ ပလိုင်းလေး လွယ်လို့ အိမ်ပြန်ခဲ့တော့သည်။ ဆောင်းကတော့ အေးဆဲ၊ နေကလဲ ဆောင်းကိုကြောက်၍ ထွက်မလာရဲ။